Markante plekken: achter de gesloten deuren van de Sint-Annakerk in Gent

De geschiedenis van de Sint-Annakerk in Gent gaat meer dan 150 jaar terug. In 1853 legt koning Leopold I de eerste steen van een kerk die de, te klein geworden, oude Sint-Annakerk moet vervangen. Oorspronkelijk krijgt stadsarchitect Lodewijk Roelandt de opdracht om de plannen uit te werken. Hij ontwerpt een eclectische zaalkerk met gietijzeren spanten. Maar Roelandt neemt ontslag na onenigheid over de stabiliteit van de funderingen.

Het project wordt overgenomen door architect Jaques Van Hoecke. Hij werkt een vereenvoudigde versie van Roelandts ontwerp uit. Hoewel de kerk nog niet af is, wordt ze in 1862 ingewijd. De torenspits wordt nooit uitgevoerd. Datzelfde jaar begint Theodoor Canneel aan de immense klus van de volledige kerk binnenin te voorzien van muurschilderingen. Na de dood van Canneel in 1892 worden de schilderingen afgewerkt door Théophile Lybaert.

Een eeuw na de inhuldiging is het gebouw in slechte staat. De kerk raakt aan het einde van de Tweede Wereldoorlog ernstig beschadigd en de gevelsteen is zwaar aangetast door zure regen. Een renovatie dringt zich op. De gevel verdwijnt achter een stelling en zal daar decennialang, tot in 2005, achter verscholen blijven. In dat jaar worden de eerste fases van de renovatie afgewerkt (voor- en rechterzijgevel). De volgende fases zijn nog altijd niet uitgevoerd.

De kerk is nog niet ontwijd, maar er gaan al jaren geen diensten meer door. Alleen voor een begrafenis of een huwelijk opent Sint-Anna uitzonderlijk nog de deuren. Stad Gent is eigenaar van het gebouw en gaat op zoek naar een koper. Dat wordt geen gemakkelijke opgave, want de kerk is zowel aan de binnen- als aan de buitenkant volledig beschermd. Hierdoor zijn de opties om het gebouw een nieuwe invulling te geven eerder beperkt. Ook de slechte staat van het gebouw en de hoge kost van een renovatie kunnen mogelijke kopers afschrikken.