Diaken staat vanaf vandaag terecht voor minstens 10 moorden: waarover gaat het precies?  

Eind 2013 gaat de bal aan het rollen. Dan neemt Ivo Poppe zijn psychiater in vertrouwen. Hij had het over actieve euthanasie op tientallen patiënten, toen hij als verpleegkundige werkte in het toenmalige St-Jorisziekenhuis in Menen. Hij verklaarde dat het allemaal patiënten waren die op het einde van hun leven waren. Hij zegt dat hij lucht in hun aderen spoot om hen uit hun lijden te verlossen. De psychiater meldt dit onrustwekkende nieuws aan het parket en er begint een gerechtelijk onderzoek. Op 27 mei 2014 wordt Poppe opgepakt, de dag erna wordt hij aangehouden voor de moord op een voorlopig onbekend aantal mensen.

Onmogelijk te zeggen.  Tijdens een van zijn eerste verhoren overhandigde Ivo Poppe de speurders lijsten met tientallen namen van patiënten bij wie hij de hand had in hun overlijden. Vrij snel herroept hij die lijsten, naar eigen zeggen omdat zijn arrestatie hem zo had aangegrepen dat hij niet meer rationeel kon handelen en denken.  

Hij bekent wel dat hij zijn beide grootooms, zijn schoonvader en zijn moeder om het leven bracht. Tijdens het onderzoek bekent hij aanvankelijk ook nog zijn betrokkenheid bij de dood van twee bejaarde vrouwen die geen familie van hem zijn, maar later trekt hij die bekentenissen weer in. 

Ivo Poppe verklaarde ook dat hij wilde stoppen met de moorden na zijn wijding tot diaken in 1996. Hij ontkent heel wat verdachte overlijdens van na dat jaar door naar zijn wijding te verwijzen. En toch vermoordde hij in 2004 nog zijn schoonvader en in 2011 zijn eigen moeder. Beide moorden bekent hij.

Kort na de feiten werden mensen opgeroepen om zich te melden als ze vermoedens hadden dat een naaste mogelijk te plots was overleden in het ziekenhuis van Menen. De speurders legden de lijsten van Ivo Poppe naast de overlijdens.  Ze kwamen op een totaal van 54 verdachte overlijdens. Ze analyseerden de medische dossiers, spraken met de nabestaanden en voelden Ivo Poppe aan de tand.  Bij veel overlijdens had Poppe toevallig dienst op de afdeling, maar hij hield telkens staande dat hij niets te maken had met het sterfgeval. Maar tijdens zijn allerlaatste verhoor zei hij nog eens dat hij mogelijk het levenseinde bespoedigde van een tien- tot twintigtal mensen.

Maar kan dat wel: iemand beschuldigen van moord zonder te zeggen wie er net vermoord is? Volgens Frank Verbruggen, hoogleraar strafrecht aan de KU Leuven is dat geen probleem: "Het is voldoende dat je weet dat er iemand gedood werd, een precieze identiteit moet niet gekend zijn. Wellicht wil de openbare aanklager aantonen dat het om een hele reeks moorden ging om de ernst van de feiten te benadrukken."

Voor een eventuele straf maakt het in elk geval niets uit. In ons land riskeer je hooguit één keer levenslang voor moord, ongeacht hoeveel mensen je ombracht. Ivo Poppe kent zijn straf eind volgende week.