Lambrecht werkte van 1978 tot zijn pensioen in 2010 bij de nieuwsdienst van de openbare omroep. Hij volgde de culturele actualiteit op en de toestand in het Midden-Oosten, Pakistan en Afghanistan.

De journalist werd in 1948 geboren in Avelgem en studeerde politieke en sociale wetenschappen, gevolgd door een postgraduaat culturele antropologie. Na enkele interimjobs slaagde hij in 1978 voor het journalistenexamen, hetzelfde jaar als bijvoorbeeld Martine Tanghe en Geert Van Istendael.

Lambrecht begon zijn carriere op de radioredactie. Aanvankelijk hield hij zich vooral bezig met cultuur, maar vanaf de eerste Golfoorlog (1990) volgde hij als buitenlandverslaggever de situatie in het Midden-Oosten. Dat bracht hem onder meer in Iran - waar hij in 2009 even wordt opgepakt door de politie - en in Afghanistan.

Zijn voorkeur ging uit naar radio, omdat dat medium “objectiever” is en meer bewegingsvrijheid biedt. Lambrecht werd in de loop der jaren ook kritischer voor de journalistiek zelf. Aan het einde van zijn loopbaan haalde hij in Humo uit naar zijn eigen werkgever, omdat die volgens hem te veel aandacht heeft voor de vorm en te weinig voor de inhoud.

Lambrecht schreef ook verschillende boeken over het Midden-Oosten. In zijn vrije tijd hield hij van schilderen en keek hij graag naar voetbal en de Ronde van Frankrijk. Hij was ook bevriend met wijlen Hugo Claus.

Lambrecht was gehuwd en had twee kinderen. Hij woonde in Borgerhout.