Simon (44) verloor zijn vrouw in november aan kanker en vertelt hoe een onbekende met een mooi gebaar zijn “licht in de duisternis” werd

Gemma (40) stierf op 24 november. Het weekend voor haar dood klaagde ze over aanhoudende hoofdpijn. Tot drie keer toe trok ze naar de huisarts. Die gaf haar pillen en zei dat ze gewoon moest rusten, maar dat bracht geen verlichting. Op maandag ging ze met haar man naar het ziekenhuis, waar na een hele reeks test acute leukemie werd vastgesteld. Ze begon nog aan een chemokuur, maar op vrijdag kreeg ze plots een hersenbloeding. Enkele uren later stierf ze.

Simon en hun zoontje Ethan (8) konden nog afscheid van haar nemen, maar de pijn van haar overlijden kwam als een loden gewicht op hen neer. De sportpresentator uit Reading was heel open over zijn verdriet en uitte dat op sociale media, waar hij veel steun kreeg. (lees hieronder verder)

Hij maakte zich ook zorgen over zijn zoontje, dat nu verder moest zonder zijn moeder. Simon startte onder meer met ‘snackbriefjes’ om hem te troosten: kattenbelletjes die hij elke dag in de lunchdoos van Ethan stopte en waar de jongen wat troost kon in vinden. “Het enige wat je nodig hebt is een beetje hulp, een beetje hoop en iemand die in je gelooft. Ik geloof in je. Ik zie je graag, Papa”, klonk het onder meer. “Mama hield heel veel van je. Ze was heel trots op je en dat ben ik ook. Je bent geweldig. Heel veel liefde, papa.” en “Vergeet nooit mijn jongen – zelfs al voel je je verdrietig – dat #TeamThomas nooit opgeeft. Ik zie je graag, papa.” (lees hieronder verder)

Ook die ‘snackbriefjes’ deelde Simon op sociale media. En die inspireerden iemand die hij niet kende om op zijn beurt iets hartverwarmends te doen voor hém. Hij stuurde de rouwende vader 365 briefjes, om hem door elke dag van 2018 te helpen. Simon deelde dat vandaag op Instagram.

“Het ‘snackbriefje’ van vandaag is een beetje anders”, schreef hij. “Ik ben geroerd door de steun en de berichten die ik al kreeg sinds de dood van Gemma. Ook van mensen die ik niet ken. Mensen die met me inzitten en meeleven met wat ik doormaak. Een man die Dan Richie heet en die ik niet ken (maar dat komt nog), zag mijn briefjes voor Ethan en vond dat ik er ook enkele kon gebruiken. Om me te steunen en te helpen door te gaan als ik het gevoel heb dat ik het wil opgeven. Daarom heeft hij me ook een reeks boodschappen geschreven, één voor elke dag van het komende jaar. Het is mijn licht in de duisternis.” (lees hieronder verder)

Op de bijhorende foto zijn de stapeltjes berichten te zien en het eerste kattenbelletje dat luidt: “Weet dat de hele hemel je vandaag aanmoedigt, Simon.” Duizenden mensen liketen het bericht al en vertelden dat ze geroerd waren door het warme gebaar. “De goedheid van sommigen is adembenemend, wat een geweldige daad van menselijkheid”, klonk het. “Dit is ongelofelijk inspirerend. We hebben allemaal een Dan Richie nodig in ons leven.” en “Geweldig. Dit heeft me doen huilen en lachen tegelijk. Wat een geweldige kerel is die Dan. Hartverwarmend dat zelfs vreemden zich het lot van anderen aantrekken.”