Directeur Vluchtelingenwerk Vlaanderen: "Het universum van De Wever zit vol waanbeelden"

Volgens N-VA-voorzitter Bart De Wever moet links Vlaanderen kiezen: ofwel gaat het voor open grenzen, ofwel voor de welvaartsstaat. Met andere woorden: de twee vallen onmogelijk met elkaar te rijmen.

Charlotte Vandycke: “Dat klopt niet. Er bestaat inderdaad een spanningsveld tussen mensenrechten en het afbakenen van de natiestaat. Maar het eerste vormt geen bedreiging voor het tweede.”

Het is dus oké om alle grenzen open te stellen?

Vandycke: “Aha, het spook van de open grenzen! Ik stel vast dat niemand daar vragende partij voor is. De enigen die erover spreken zijn Bart De Wever en Theo Francken zelf. Dat stemt tot nadenken. Wij vragen enkel respect voor de mensenrechten. Maar telkens die vraag weerklinkt, zoals in het Maximiliaanpark, probeert N-VA ze te demoniseren.”

In het park zitten honderden migranten uit Sudan die geen asiel willen aanvragen. Moeten we hen allemaal opvangen?

“Twee jaar geleden konden we niet heel Syrië opvangen. Nu kunnen we niet heel Sudan opvangen. Wat een absurde manier om de situatie te schetsen. Uiteraard is het niet aan België om de hele bevolking van Sudan onderkomen te bieden. Maar de vraag is: wat kunnen we wél doen? Hoe kunnen we mensen op de vlucht menswaardig behandelen? Daarover mis ik een realistisch debat.

“De Wever spreekt ten onrechte van een Belgisch-Frans probleem. Griekenland, Hongarije, Italië: aan zowat alle binnen- en buitengrenzen van Europa zitten zogenaamde transitmigranten vast in erbarmelijke omstandigheden. Ze worden in leven gehouden dankzij burgers en ngo’s."

U bedoelt de ‘industrie van linkse advocaten, ngo’s en activisten’ waar De Wever naar verwijst?

“Dat woordgebruik is ongelofelijk beledigend. Voor de vele helpers die hun vrije uren opofferen, maar ook voor de gezinnen die hun huis openstellen. Het is jammer dat de machtigste politicus van het land de realiteit niet meer ziet. Zijn hele opiniestuk zit vol waanbeelden. Hij schetst een soort parallel universum dat niet bestaat.”

Is het een waanbeeld dat migratie druk legt op onze welvaart?

"Ja, ik betwist dat. België vangt 10.000 à 15.000 mensen per jaar op. Dat is een heel klein aantal in vergelijking met de enorme pot van onze welvaartsstaat. Bovendien heeft bijna de helft van de erkende vluchtelingen na enkele jaren een job. Het beeld van de steuntrekkers klopt dus niet.”

Een woning, een opleiding, een taalcursus: iemand moet dat toch betalen?

“Uiteraard hebben nieuwkomers eerst wat tijd nodig om zich aan te passen. Onderzoek toont aan dat koppels met kleine kinderen er wat langer over doen, terwijl anderen al na twee jaar een job hebben. Het punt is: hoe beter we hen begeleiden, hoe sneller ze daarin slagen. Daar zit volgens mij de grote contradictie in het discours van N-VA."

Hoezo?

“De Wever wil nieuwkomers sneller absorberen in de maatschappij, maar intussen bouwt minister Homans wel het Vlaamse integratiebeleid af. Als het Agentschap Integratie en Inburgering wordt uitgekleed, dan heeft dat een directe impact op de dienstverlening voor nieuwkomers. Zij zullen minder snel toegang hebben tot taalcursussen of loopbaanbegeleiding. Met andere woorden: door te besparen op integratie, zorg je dat ze minder snel bijdragen aan de welvaart."