Ingvar Kamprad groeide op in boerderij Elmtaryd in het dorpje Agunnaryd . Zijn latere monsterbedrijf ontleent zijn naam aan de initialen van de stichter en de beginletters van de boerderij en het dorp.

Met een fortuin rond de 40 miljard euro was Kamprad in 2005 de rijkste man ter wereld. Ook nu nog behoorde hij tot de rijksten der aarde. Kamprad was de op één na rijkste Europeaan. Toch werd hij als heel gierig beschouwd. Zo tufte hij rond in een elf jaar oude Volvo en kocht hij zijn groenten en fruit pas na de middag, als de prijs daalt.

Dyslexie

Als kind leurde Ingvar van deur tot deur met lucifers, die hij in grote hoeveelheden aankocht om zo winst te maken. Omdat hij door zijn dyslexie zijn middelbare school niet kon afmaken, begon hij als zeventienjarige met een postorderbedrijf. Hij verkocht pennen, potloden, zaden en kerstversiering. Bestellingen bracht hij per fiets. Omdat hij de vraag niet kon bijhouden, schakelde Kamprad de melkboer in voor de distributie van zijn producten.

In 1951 verspreidde hij een geïmproviseerde catalogus met naast de gebruikelijke artikelen een collectie meubelen. De verkoop van de meubelen had zoveel succes dat Kamprad besloot zich alleen op meubelen en huishoudartikelen te concentreren. Twee jaar later opende in het Zweedse Älmhult een meubeltoonzaal van Ikea. Om de kosten te drukken lanceerden Kamprad en zijn medewerkers in 1956 de doe-het-zelfpakketten. De eerste Ikea opende in 1958.

In 1973 trok Kamprad zelf naar Zwitserland, om belastingsredenen.

Intussen is Ikea in meer dan 40 landen actief. De meubelgigant heeft wereldwijd meer dan 190.000 medewerkers.

Fascistische sympathieën

Maar ook de meubelfabrikant heeft zijn duistere kanten. In de jaren 40 koesterde Kamprad fascistische sympathieën. Kamprad heeft zich herhaaldelijk verontschuldigd. Zijn liefde voor het nazisme noemde hij “een jeugdzonde. Een deel van mijn leven waarvan ik veel spijt heb.’’

Ook had de Ikea-baas al meer dan dertig jaar een drankprobleem.