Wie is die "Macron van de zakenwereld" die Carrefour opschudt?

Amper een halfjaar is hij aan boord bij Carrefour, Alexandre Joubert-Bompard (kortweg Bompard), maar de weken van de waarheid zijn al aangebroken. Vorige week loste hij zijn langverwachte herstructureringsplan. In Frankrijk verdwijnen 2.400 jobs, in België staan 1.233 banen op de helling. Twee miljard euro wil het bedrijf besparen, om zo volop te kunnen investeren, onder meer in biovoeding, verse voeding en de onlineverkoop. Doel: kunnen opboksen tegen de Amazons van deze planeet. Vandaag starten de onderhandelingen over de herstructurering in ons land.

Het scheelde niet veel of de hele reorganisatie werd al vóór Kerstmis in gang gezet. Maar op het nippertje was daar het besef dat de laatste twee maanden van het jaar doorgaans goed zijn voor een derde van de omzet van de warenhuisgroep. Sociale onrust in die periode kon de Carrefour-top missen als kiespijn.

Die anekdote is wel een mooie illustratie van de stijl van Bompard: rechtdoorzee en ietwat ongeduldig om de problemen onder handen te nemen. Net zoals wanneer hij in juni 2017 voor het eerst zijn personeel toespreekt. Geen ellenlange uiteenzetting vol omstandige dankbetuigingen en verdoken zelflof, zoals de meesten verwachten. Amper een kwartiertje gebruikt hij om een vrij forse boodschap te brengen. Samengevat: "Carrefour heeft het moeilijk, we knallen recht tegen de muur als we niet snel hervormen. En nu aan het werk."

Bompard heeft dan net de overstap gemaakt van dat andere alombekende Franse retailmerk: Fnac. Als CEO - hij arriveert daar begin 2011 - is hij er uitgegroeid tot een van de wonderboys van de Franse zakenwereld. Hij brengt het bedrijf naar de beurs, zorgt voor een fusie met elektronicaketen Darty, breidt het aanbod uit en zet in op e-commerce. Bij zijn vertrek ligt het aandeel van Fnac drie keer zo hoog als bij de eerste notering. 

In de lente van 2017 lijkt het er trouwens even op dat hij het lonkende Carrefour de wacht zal aanzeggen. Want ook Emmanuel Macron, dan net verkozen tot president van Frankrijk, trekt aan zijn mouw. De twee kennen elkaar bovendien al langer en nodigen elkaar al eens uit voor een etentje. 

Hun verleden is dan ook vrij gelijklopend. Bompard en Macron, de eerste 5 jaar ouder dan de andere, mogen zich allebei uitmuntende studenten noemen aan het prestigieuze Parijse Instituut voor Politieke Studies (kortweg Sciences Po) en aan de Ecole Nationale de l'Administration (ENA), waar hoge ambtenaren worden opgeleid. Hun beider carrière start nadien ook op de inspectiedienst van Financiën. 

(Lees verder onder de foto)

Bompard wordt even genoemd als een potentiële minister van Cultuur in de regering-Macron. Niet onlogisch, zijn profiel beantwoordt helemaal aan wat de president zoekt: (relatief) jonge, ambitieuze zakenlui met een groot netwerk die graag het "oude systeem" opschudden. De vooraanstaande Franse politieke adviseur Alain Minc vergelijkt Bompard zelfs ongegeneerd met de president: "Hij is in de zakenwereld wat Macron is in de politiek: modern, hip, verleidelijk." 

Bompard heeft bovendien de nodige ervaring in de culturele sector, met voordien topfuncties bij Canal+ en radiozender Europe 1, en bij de overheid en politiek. En hij heeft een rechts-conservatief profiel en dat is goed voor het evenwicht in Macrons ploeg. In het prille begin van zijn carrière werkte hij zelfs nog even op het kabinet van François Fillon, toenmalig minister van Werk en Sociale Zaken. En ook met voormalig president Nicolas Sarkozy - Bompard kreeg ooit zelfs even de stempel "bébé Sarko" mee - en met ex-minister Bruno Le Maire onderhoudt hij banden. 

Uiteindelijk zal Alexandre Bompard niet voor de politiek kiezen, maar wel voor de grote werf bij Carrefour. Maar opmerkelijk: Bompards echtgenote Charlotte Caubel, die bekendstaat als een zeer bekwame juriste, belandt in dezelfde periode wél in Franse regeringskringen. Ze wordt diezelfde maand benoemd als juridisch adviseur van de Franse premier Edouard Philippe, ook een goede vriend van Bompard. Het lijntje met Macron en diens kabinet is dus in geen geval doorgeknipt.