Standard neemt optie op bekerfinale na overwinning tegen blauw-zwart
Club heeft een probleem. In de beker, na de zware nederlaag op Sclessin, maar in een breder verhaal is het aantal goals dat zij slikken alarmerend. Twee tegen Antwerp, twee tegen Oostende, twee tegen Gent en vier tegen Standard. Hallo, Leko?
Voor de gelegenheid had Leko zijn veldbezetting aangepast: één spits (Diaby) en een middenveld met Nakamba én Clasie. Die keuzes zouden tot 45 dramatische minuten leiden, maar vooraf kon je Leko wel begrijpen. In een heenwedstrijd, in Standard, in wat lijkt een mindere periode voor Club, is een beetje meer controle wenselijk.
Achteraf blijkt dat Leko een en ander fout inschatte. Het is niet de eerste keer dat Clasie, met Nakamba voor hem, daardoor minder zijn actieradius vindt. Als Vanaken mag zwerven tussen aanval en middenveld wordt hij geacht om na te denken, terwijl Vanaken het meer moet hebben van vaste patronen en looplijnen. En Diaby alleen in de spits tegen Luyindama?
Draaikolk
Club Brugge opende nog wel behoorlijk, maar werd al snel bijgebeend door een indrukwekkende thuisploeg. Kracht, snelheid, grinta, dynamiek en individueel talent: de Rouches trokken het hele register open. Standard peuzelde Club met huid en haar op. De zwakste schaapjes eerst. Cools en Vanlerberghe werden op rechts keer op keer gerold door Mpoku en Emond. Die laatste deelde de eerste twee uppercuts uit na telkens heerlijke assists van Edmilson en Marin.
Sclessin was een draaikolk waarin Club geen uitweg vond. Hetzelfde scenario als in Gent: blauw-zwart dat geen blok vormde en ruimtes liet aan de tegenstander in plaats van die zelf te creëren.
Leko gaf tijdens de rust zijn fout toe. Hij keerde terug naar zijn usual suspects: Wesley naast Diaby voorin, Nakamba, Vormer en Vanaken daarachter. Weer begon Club niet onaardig. Vormers balletje rolde tergend traag tegen de binnenkant van de paal. Het stuivertje valt niet meer onvoorwaardelijk in hun schoot.
Club Brugge mag zijn wiskundige, maar zeker ook niet zijn mentale voordeel op Anderlecht te grabbel gooien
Dat zijn periodes, die komen en gaan. Veel schadelijker is de vaststelling dat Club ineens een pak goals slikt. Want ook in de tweede helft moesten de bezoekers naar adem happen. Paf, paf, Emond en Edmilson (4-0). Leko keek onbewogen toe.
En toch: gun heel Club Brugge krediet. Al die maanden was de ploeg 'niet normaal'. Een uitschakeling in de beker zou het einde van de wereld niet betekenen - wie weet wat die ene late goal van nieuwkomer Mitrovic (4-1) nog mogelijk maakt in Olympia?
Veel belangrijker wordt de veerkracht die Club dient te tonen komende zondag in de competitietopper tegen Charleroi. In Anderlecht wil men play-off 1 desnoods aanvangen met een achterstand van vier punten, na deling. Club Brugge mag zijn wiskundige, maar zeker ook niet zijn mentale voordeel op Anderlecht te grabbel gooien.
In Gent en op Sclessin toonde Club Brugge tekenen van zwakte, van twijfel, van kwetsbaarheid. En nemen we er nog de match op de Antwerpse Bosuil bij. Dat maakt dat Club Brugge nu echt wel griep heeft.