Geert Van Rampelberg: "Ik bén vader, ik héb twee gelukkige dochters: dat is een liefde die niet verdwijnt"

Er zijn zo van die mannen. Die mix van stoer en kwetsbaar. Woeste baard en zachte stem. Even handsome als verlegen. Getalenteerd maar bescheiden. Geert Van Rampelberg is zo’n man, zo’n acteur. We zien hem vanaf maandag als de ietwat onfortuinlijke Danny in de misdaadserie

‘De Infiltrant’ (op VTM, red.). En dit najaar speelt hij in de nieuwe fictiereeks ‘De Dag’ (op VIER, red.). Geert is een jongen van het theater – hij richtte mee het gezelschap Olympique Dramatique op – maar ook al jaren terecht een vaste waarde op televisie en op het witte doek.

Op de dag van afspraak laten we de sympathieke acteur eerst even – letterlijk – in de kou staan: de wind snijdt die ochtend loeihard langs de Schelde in Antwerpen, en het is bibberkoud tijdens de fotosessie. Maar Geert blijkt van het rustige, geduldige type. Hij zet dapper door. Met de glimlach, zelfs.

"Doe het interview maar op je gemak, ik heb tijd", zegt hij na afloop, bij een warme kop koffie. En hij máákt effectief tijd – wat we een zeldzaam fenomeen durven noemen. Hij praat bedachtzaam, vreest geen stiltes, om dan weer even enthousiast van wal te steken. Het wordt een lang gesprek, met liefde als rode draad. Liefde voor zijn vak. Voor zijn warme jeugd. Voor zijn tienerdochters. En voor de vrouwen die zijn pad kruisen. "Het nastreven van een relatie met één vrouw, en met haar tot het einde gaan? Dat beeld heb ik al moeten bijstellen. Maar ik denk dat de optelsom van verschillende schone liefdes me ook gelukkig kan maken." Maar eerst dus: den Danny.