COMMENTAAR. (N+) “Er komen inderdaad ‘jobs, jobs, jobs’, alleen zijn er te weinig ‘mensen, mensen, mensen’ om die in te vullen”

6,7 procent werkloosheid is er nog in Vlaanderen, en in sommige streken in West-Vlaanderen is dat nog minder dan 2 procent. Dat is krap. In Wallonië is er nog meer dan 13 procent werklozen. Dat is ruim. Om het ene probleem met het andere op te lossen, hebben Vlaams minister van Werk Philippe Muyters (N-VA) en zijn Waalse tegenhanger Pierre-Yves ­Jeholet (MR) nu een pact ondertekend om meer Walen in Vlaanderen te laten werken. Het streefdoel wordt 2.500 per jaar. Op dit moment halen we hooguit 1.500.

Vlaanderen is immers niet bijster populair bij Waalse werknemers. Tussen 2008 en 2015 daalde het aantal Walen dat in een Vlaams bedrijf werkt van 68.000 naar 50.000, blijkt uit cijfers van de Forem, de Waalse tegenhanger van de VDAB.

“Dat heeft deels te maken met de conjunctuur”, zegt Muyters. “Er waren door de crisis ook gewoon minder jobs beschikbaar. Maar sinds een jaar of twee is de ­omslag ingezet en groeit de economie. We hebben mensen nodig: in alle sectoren, en in de hele streek langs de taalgrens.”

De nood is zo hoog, dat de taalvereisten versoepeld worden. Muyters vraagt de Vlaamse bedrijven om van kennis van het Nederlands geen voorwaarde meer te maken. “Anders sluiten ze een te grote groep potentiële kandidaten uit en zal de krapte nog groter worden”, zegt hij.

Veel bedrijven schrijven die voorwaarde nu nog in op de vacature die ze naar de VDAB doorsturen, maar dat zal in de toekomst worden afgeraden, zegt Muyters.

“De bedoeling is dat Waalse kandidaten in dienst worden genomen en later een cursus Nederlands krijgen op de werkvloer. Zo’n cursus is beter toegespitst op hun werkervaringen en veel nuttiger dan een algemene taalopleiding. De VDAB zal die opleiding betalen”, zegt de minister.

Noord-Fransen

“We zullen al blij zijn als ze komen”, zegt Bert Mons van Voka West-Vlaanderen, de provincie waar ze de krapte op de arbeidsmarkt het nijpendst voelen. “Noord-Fransen vinden wél al veel makkelijker de weg naar hier. Daar is de dwang ook groter: in Frankrijk is de werkloosheidsuitkering in tijd beperkt. In ons land is dat niet zo, en je ziet het verschil. In afwachting van een grotere maatregel kan dit plan al dienen.”