De lancering was aanvankelijk gepland voor 19.30 uur Belgische tijd, maar werd wegens hevige wind uitgesteld naar 21.45 uur. Onder luid gejuich van duizenden toegestroomde toeschouwers ging de raket vanop platform 3A op de lanceerbasis op Cape Canaveral met succes de ruimte in. Lokale media spreken zelfs van meer dan 100.000 kijklustigen, terwijl meer dan twee miljoen kijkers de lancering online volgden via een livestream van SpaceX, het bedrijf van Elon Musk. Op voorhand had Musk niet uitgesloten dat het bij de maiden-vlucht kon misgaan. Het project liep al vijf jaar lang vertragingen op.

De lancering en fase 1 verliepen alvast zonder het minste probleem. De centrale stuwraket (fase 2) mistte haar landingsplatform met een paar honderd meter en stortte in zee.

De Tesla van Elon Musk (met als passagier de mannequin met bijnaam ‘Spaceman’) kreeg als afscheid de David Bowie-hit “Space Oddity” mee als soundtrack en zweeft momenteel in de ruimte, op weg naar Mars:

Krachtigste draagraket op aarde

De Falcon Heavy-raket is het product van de Amerikaanse raketbouwer SpaceX. Het gaat om een zwaardere versie van de Falcon-9 die de lanceermarkt op zijn kop heeft gezet. De zeventig meter hoge raket is de krachtigste draagraket die momenteel in dienst is, en de krachtigste sinds de raket die de Space Shuttle naar de ruimte bracht.

Volgens SpaceX kan het gevaarte 63,8 ton in een zeer lage baan brengen, kan het 16,8 ton naar Mars slingeren en 3,5 ton naar Pluto. Een ritje kost ongeveer 90 miljoen dollar.

Ruimtetoerisme

Waarom wilde SpaceX met de Falcon Heavy zo’n gigantische raket naar de ruimte sturen? Voornamelijk om te testen of er voortaan grotere en zwaardere satellieten of verkenningstoestellen naar de ruimte kunnen gestuurd worden. En dat opent heel wat deuren voor nieuw onderzoek. Het zou later ook de bedoeling zijn ruimtetoeristen naar boven te brengen.

Vooraleer de Falcon Heavy te lanceren met een maximum aan cargogewicht, wilde SpaceX dus eerst een testvlucht uitvoeren met een minimale vracht aan boord: de Tesla van Musk woog immers amper 1,25 ton.

Het ideale scenario

In het ideale scenario (zoals in onderstaande animatie) werd de lancering van de raket gevolgd door het afstoten van de zijwaartse stuwraketten (fase 1), die dan op eigen houtje zouden terugkeren naar aarde, om daar verticaal (en liefst integraal) weer te landen op het lanceerplatform. Vervolgens moest de centrale stuwraket de lading afstoten (fase 2), en ook weer landen op een lanceerplatform op zee. Daarna zou de lading - een Tesla Roadster uit 2008 - aan zijn reis door de ruimte kunnen beginnen, om zich finaal in een baan rond Mars te bewegen - bij ruimtefanaten gekend als de Hohmann Transfer Orbit.