“Ik zal je iets vertellen. Ik had vroeger een Toyota Celica, zo’n sportmodel. In die tijd was dat een bak. Mijn kameraad had een Toyota Corola”, steekt Vanhamel van wal. “We reden elke avond langs een cité in Lummen. Er woonde een meisje in die cité, een vriendinnetje van mij. Maar ze mocht niet van haar ouders met ons meegaan. We hadden de gewoonte om daar langs te rijden en met de lichten te knipperen. Mijn kameraad had een sportuitlaat of er was een stuk van zijn uitlaat. Zijn auto maakte veel lawaai. De mijne niet, de mijne was een nieuwe.”

“We reden daar door de straten op een keer en die pa had de politie gebeld of zo. De politie kwam me ondervragen. Je bent daar in die straten lawaai gaan maken. Ik zeg: nee. Jawel met je uitlaat. Ik zeg: neen mijn auto is nieuw, die kan geen lawaai maken. Maar ik moet wel zeggen: ik was toen de rebel. Een beetje uitdagen. Ik liep wat in de kijker. Ik vind dat logisch. Sommige agenten zeiden: we gaan die eens hebben. Ik snap dat, maar ik kwam voor de politierechtbank en die rechter zegt: Nachtlawaai en lawaai door je uitlaat. Ik zeg: neen, meneer de voorzitter. Ik ben in de straat gereden en heb met mijn lichten geknipperd, maar ik heb geen lawaai gemaakt. Het is een nieuwe auto. 20.000 Belgische frank in die tijd boete. Dat is twee keer voorgevallen.”

“Twee keer hebben ze me gestraft. Ik dacht bij mezelf: ten eerste, dat kan ik nooit betalen. En dat wil ik ook niet betalen. Toen heb ik principieel gezegd: wat er ook gebeurt, dat betaal ik niet van mijn geld. Vanwaar het komt interesseert me niet, maar ik betaal dat niet. Dat was gewoon mijn principe. Zover zullen jullie me nooit krijgen. Dat was zo wat het denkproces.”

“Voor de misdaad kies je niet: je rolt erin. Gewoon… Je moet natuurlijk wel het lef hebben en je manier van denken moet ook een beetje vertroebeld zijn. Of mee in die richting gaan, want sommige mensen zouden daar niet voor kiezen. Maar je gaat er ook niet in terechtkomen als je er niet in rolt. Ik had kunnen stoppen ja. Dat is juist. Maar ik ken ook mannen die met mij nog zaken hebben gedaan, die heel wat verdiend hebben, een huis gebouwd hebben, die gestopt zijn van vandaag op morgen en nooit een dag gezeten hebben. Dat zijn de echte. Ik ken er verschillende. Ja maar het is altijd, hoe noemen ze dat, een bridge too far. En bij mij was het serieus een bridge too far”, besluit de man.

Ex-gangster, donderdag om 21u30, VIER.