"Wees daar maar zeker van: het publiek zal in zijn broek doen van de schrik"

De film werd niet alleen een kassucces, hij leverde ook de onvergetelijke quote "What are you waiting for?" op en betekende de start van een meer dan geslaagde carrière voor de 4 jonge acteurs die de hoofdrollen speelden: Jennifer Love Hewitt (Julie), Sarah Michelle Gellar (Helen), Ryan Philippe (Barry) en Freddie Prince Jr. (Ray).

Regisseur Jim Gillespie: "Jennifer Love Hewitt was de ideale keuze voor Julie, nadat Reese Witherspoon bedankt had voor de rol. Zij was het wel die ons Ryan Philippe voorstelde, de jongen met wie ze toen een relatie had. Op de vraag wie op dat moment voor haar 'de lekkerste hunk' was, noemde ze zonder verpinken Philippe. Tijdens de opnames was er dan ook geen discussie mogelijk: Ryan moest met bloot bovenlijf te zien zijn. Hij maakte daar geen probleem van. Omdat hij wist dat hij er goed uitzag." (Digital Spy, oktober 2017)

"Niemand wilde aanvankelijk Freddie voor de rol van Ray. Hij was weinig gespierd en zag er te zachtaardig uit. Hij deed zeker 5 audities, maar het lukte maar niet. Daarna zag hij het niet langer zitten. Maar ik wilde hem absoluut. Hij is dan gaan fitnessen, veranderde zijn eetgewoontes en zijn haarsnit. Pas dan werd hij als Ray aanvaard."

"Ook de keuze van de actrice die Helen zou spelen, verliep niet van een leien dakje. We vonden maar niet de juiste persoon voor die rol. Zelfs Hillary Swank kwam auditie doen, maar ook zij bleek ongeschikt. Twee weken voor de opnames hadden we nog niemand. Dan herinnerde ik mij dat meisje in "Buffy" en liet haar overvliegen voor een auditie. Onmiddellijk wist ik: zij wordt het! Ook al vond de producent haar te prinses-achtig. Maar uiteindelijk dreef ik mijn zin door."

Voor de jonge acteurs was de film een geschenk uit de hemel, niet alleen voor hun verdere carrière, maar ook omdat het horror-aspect hen alle 4 erg aansprak. Zo vertelden ze alvast tijdens promotie-interviews, toen de film in oktober 1997 in de Amerikaanse bioscoopzalen verscheen.

Jennifer Love Hewitt: "Het publiek gaat het in zijn broek doen van de schrik. Het gaat om tieners die echt zijn, wonen in een echt stadje waar mensen eigenlijk naartoe vluchten om weg te zijn van angstaanjagende dingen. Maar zelfs in dit kleine stadje kan je niet ontsnappen van iets afgrijselijks."

"En denk daarbij maar niet dat je veilig bent in je eigen huis. Geen enkele hoofdacteur is veilig in zijn eigen of een andermans huis! Eén fout maakten ze, maar het zal hen voor de rest van hun leven blijven achtervolgen. Want plots weet ook iemand anders wat zij gedaan hebben."

"Ik heb het gevoel dat ik helemaal niet aan het acteren was, omdat ik tijdens de opnames zelf zo bang was."

Sarah Michelle Geller: "Niemand wil zoiets in het echte leven meemaken. Maar als je dat in een film kan doen, dan is dat een adrenalinestoot. Zeker omdat Helen op een gegeven moment echt moet rennen voor haar leven. Meer serieus kan het voor iemand niet worden."

Freddie Prince Jr.: "Wat deze 18-jarigen moeten meemaken, dat zou geen enkele 18-jarige mogen meemaken."

"Ieder meisje wil bij het zien van een horrorfilm bang worden, waardoor ze wat dichter bij haar vriendje kan kruipen. En iedere jongen wil wel dat ze bij hem kan schuilen om minder bang te zijn. Of althans, dat hoop ik toch. Een keer veel schrik hebben, daar draait het toch om. Of het nu op een rollercoaster is, tijdens een spelletje verstoppertje of bij het zien van een film."

Ryan Philippe: "Het is door de beslissingen die de jongeren na het ongeval nemen dat hun leven een heel andere wending neemt. Dat het compleet verwoest wordt. Daarna worden we door iemand achterna gezeten die we eigenlijk wel kunnen stoppen. Maar we weten niet wie hij is, dus hoe kunnen we hem tegenhouden? Want eigenlijk is dat het meest horribele: dat je geheim elk moment naar de buitenwereld toe kan uitgesproken worden."

Volgens regisseur Jim Gillespie was het gigantische succes uiteindelijk makkelijk verklaarbaar: "De film sprak vooral een jong publiek aan, dat aan de vooravond van volwassenheid stond. Maar waar je het risico liep van: "Als je een fout maakt en er een zootje van maakt, hoe ga je dat dan nog oplossen? Zou je je er makkelijk van afmaken en het geheim houden?" Daar draaide het om en het bioscooppubliek was door die vraag erg geïntrigeerd." (Digital Spy).