Noord-Koreaanse cheerleaders blijven juichen terwijl gezamenlijk Koreaans ijshockeyteam wordt verpletterd
Team Korea is verpletterend met 0-8 verslagen als zich een opmerkelijk tafereel voltrekt. Terwijl de teleurgestelde speelsters op het ijs steun zoeken bij elkaar en hun coach, blijven de Noord-Koreaanse cheerleaders minutenlang zingen - alsof het robots zijn die nog moeten worden uitgezet.
Het is het passende slotstuk van een wonderlijke avond waarop de wedstrijd zelf van minder belang leek dan alle dingen die erom heen gebeurden. Wie had een maand geleden voor mogelijk gehouden dat de Zuid-Koreaanse president Moon Jae-in de eretribune zou delen met Kim Yo-jong, de zus van de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un? De twee werden slechts gescheiden door IOC-voorzitter Thomas Bach, die vorige maand persoonlijk zijn zege had gegeven aan het plan voor het eerst in de olympische geschiedenis een twee-landenteam te formeren.
Cheerleaders
Ook op de tribune was het resultaat zichtbaar. De olympische ijshockeyhal werd gedomineerd door meer dan honderd Noord-Koreaanse cheerleaders in rode skipakken, die in groepjes over het stadion waren verdeeld. Zo werd de Koreaanse ploeg van alle kanten toegejuicht. De meisjes deden dat met een coördinatie die je van Noord-Koreaanse parades gewend bent - perfect synchroon en in de maat.
De leuzen en de Noord-Koreaanse popliedjes konden de afgang van team Korea echter niet voorkomen. De ploeg hield het eerste kwartier dapper stand, maar daarna hadden de makkelijk combinerende Zwitsers (zesde op de wereldranglijst) totaal geen moeite meer met de Koreanen.
De meisjes deden dat met een coördinatie die je van Noord-Koreaanse parades gewend bent - perfect synchroon en in de maat
Marteltocht
Aanvalster Alina Muller leidde de marteltocht door vier keer te scoren. De Zwitserse vrouwen, derde op de spelen van Sotsji, waren sneller, combineerden beter en wisten de puck altijd snel in bezit te krijgen. In totaal wisten de Koreanen slechts acht keer op doel te schieten.
Toen Zwitserland aan het begin van de tweede periode binnen vier minuten twee keer scoorde en op 0-4 kwam, leek de ploeg van de Canadese coach Sarah Murray er niet meer in te geloven. Ook het stadion viel stil, op het Noord-Koreaanse aanmoedigingsteam na dan, dat in koor "win, atleten, win" bleef roepen.
Kritisch
De volharding van de cheerleaders zorgde voor meer gekke momenten, zeker tijdens de liveacts in de pauzes. Terwijl op een podium Zuid-Koreaanse danseressen in minirokjes en laarzen tot kniehoogte op zware bassen een act afwerkten, probeerden de Noord-Koreaanse meisjes erdoorheen te zingen met het lied 'Verenig het moederland'. Het illustreerde nog eens de culturele kloof tussen de Zuid-Koreaanse jongeren en de in de totalitaire dictatuur opgegroeide cheerleaders. Interactie tussen de twee groepen was overigens niet mogelijk; de Noord-Koreanen werden afgeschermd door begeleiders in trainingspakken en in zwarte jassen gehulde begeleiders.
Hoewel veel Zuid-Koreaanse supporters sympathie hadden voor de zingende Noord-Koreanen, werd er hier en daar gemord over de kwaliteit van het gemeenschappelijke team. "Twee weken samen trainen is gewoon te kort", aldus Min Ji-lim (30). "Ik denk dat het originele Zuid-Koreaanse team beter gepresteerd zou hebben."
Ook twintiger Park Jae is kritisch. "In het algemeen is het goed dat er toenadering is, maar in dit specifieke geval niet", aldus Park. "Maar we moeten eerlijk zijn: anders had Zwitserland ook gewonnen. Ze zijn gewoon te sterk."
'Ik denk dat het originele Zuid-Koreaanse team beter gepresteerd zou hebben'
Zenuwen
Coach Murray, die volgens afspraak drie Noord-Koreaans speelsters opstelde, zei dat de zenuwen een rol hadden gespeeld. "Ik denk dat ze nerveus waren vanwege het grote publiek en het olympisch debuut. In de eerste periode speelden we nerveus en het bleek daarna moeilijk terug in de wedstrijd te komen."
Murray was in eerste instantie kwaad geweest vanwege de beslissing om zo kort voor de Spelen twaalf Noord-Koreaanse speelsters toe te voegen aan de selectie. Na de wedstrijd wilde ze echter niet de schuld geven aan het gebrek aan teamgeest. "Natuurlijk is de tijd die we hadden heel kort, maar de Noord-Koreaanse speelsters werken hard en willen veel leren."
Vorige week zei Murray zich snel bij het besluit te hebben neergelegd. "Over de hele situatie hebben wij geen controle meer", zo vatte Murray het samen.
Na de wedstrijd kwamen president Moon en Kim Yo-jong naar beneden om met de spelers te praten. Terwijl een groepsfoto werd genomen, zongen de cheerleaders op de tribune nog altijd door.
'Natuurlijk is de tijd die we hadden heel kort, maar de Noord-Koreaanse speelsters werken hard en willen veel leren'
