Een emotionele Natalia in 'Winteruur': "Ik weet nu zeker dat ik een liefdeskind ben"



Natalia bracht de bewuste brief - ook te lezen onderaan dit artikel - mee naar de sofa van Wim Helsen in 'Winter­uur'. Het schrijfsel dateert van 11 december 1980, en is van de hand van haar papa én grote held. Willy Druyts schreef het acht dagen na Natalia’s geboorte, en richt er zich in tot haar halfzus Patricia, zijn oudste dochter uit z’n eerste huwelijk.

Natalia kreeg de ruim 37 jaar oude brief pas een jaar geleden in handen, toen ze uit eten ging met haar drie halfzussen. Onder wie dus Patricia. Sindsdien koestert ze de schrijfsels van haar papa, die zeven jaar geleden stierf. "Ik werd er hard door aangegrepen", aldus Natalia in ‘Winteruur’. "Nu is het beter, maar in ’t begin moest ik altijd wenen als ik de brief voorlas aan vrienden en kennissen."

Over de vraag wat haar precies zo raakt, hoefde Natalia niet na te denken. "Het mooiste dat in de brief staat is: Er is een kind geboren uit liefde", vertelde de zangeres. "Ergens wist ik dat wel, hoor, dat ik zijn febbeke was, maar het is mooi dat papa in deze brief echt bevestigt dat ik een liefdeskind ben. Want je hoort zoveel rare verhalen van vrienden... Je mag je ouders dan wel kennen, maar wat weet je eigenlijk echt over hun relatie?’"

Natalia had nog veel intieme gesprekken met haar papa toen die vocht tegen z’n ziekte. "Hij vertelde toen ook over z’n vorige leven, met z’n eerste vrouw en alle zever bij hun scheiding", aldus Natalia. "Heel verhelderend."

De brief doet Natalia, die vrijgezel is, ook stilstaan bij het ouderschap. Daar heeft ze een uitgesproken mening over. "Ik ben blij geboren te zijn uit liefde, want vandaag denkt men daar vaak niet meer over na", zei ze tegen Wim. "Mensen maken maar klein mannen en ’t steekt allemaal niet zo nauw. Over de verantwoordelijkheid die bij het ouderschap komt kijken, wordt héél weinig nagedacht. Dat stoort me. Ik heb geen kinderen omdat ik er wél heel veel over nadenk."

Intussen is Natalia 37. Ziet ze zichzelf nog met kinderen? "Had ik gewild, ik had al tien keer mama kunnen zijn", zei ze lachend. "Maar ik deed het bewust niet. Ja, ik sta nog altijd open voor het moederschap en zal nooit ‘nooit’ zeggen, maar zomaar een wezentje op de wereld zetten doe ik niet. Een kind is niet iets om een beetje mee te spelen hé."

Op oudere leeftijd mama worden, daar ziet Natalia voordelen in. "Ik was een verwend nest, maar snap nu ook waarom", klonk het. "Papa was 50 toen ik kwam en hij zei altijd: "Ik kan jou zoveel méér wijsheid meegeven dan ik kon aan m’n vorige kinderen." Dat deed hij ook en daar ben ik nu nog blij om."

"Nu gaat het beter, maar aanvankelijk moest ik telkens wenen als ik de brief van mijn papa voorlas aan vrienden en kennissen", zei Natalia in ‘Winteruur’.

De volledige brief kan je lezen onder de foto.

Patricia, 

Als deze brief in Knokke aankomt, zit je wellicht dicht bij je verjaardag. Achttien jaar, in jouw ogen wellicht de drempel van volwassenheid. 32 jaar geleden schreef ik voor die gelegenheid een brief aan moeder en vader die ik onlangs terugvond tussen oude paperassen. Bij gelegenheid laat ik hem eens lezen. Ik kan hier zeggen dat ik een goede zoon was geweest voor goede ouders. En het leven gaat ­verder.

Vandaag komt uw zusje Nathalie naar huis. In de euforie van blijde dagen is dit een nieuw begin: een kindje geboren uit liefde. Om de beurt wordt ze door Arlette en mij verwend, vertroeteld en gewiegd. Wat een weelde. Dat ik dat nog mag beleven heeft me oneindig veel balsem gesmeerd op de troebelen van de laatste jaren. Maar bon, ieder leven heeft z’n ups en downs en binnenin moet ieder voor zichzelf uitmaken waarmee hij of zij als goed mens wil naar buiten treden. 

Mijn grootste dochter gaat nu een verjaardag vieren waar zeker een deeltje van haar hart bij Papa zal zijn. Ik wens haar voor alles het beste, het mooiste en een gewetensvolle familiale rijpheid.