Geys werd in 1934 in Leopoldsburg geboren. Hij studeerde af aan de Antwerpse kunstacademie en vestigde zich in Balen, in de Kempen, waar hij gedurende meer dan 30 jaar als kunstleraar op een meisjesschool werkte.

Zijn weerbarstige kunstpraktijk speelde zich af op het spanningsveld tussen zijn lokale terroir in Balen en de internationale scene. Net als de dadaïst Marcel Duchamp, grootvader van de conceptuele kunst, werkte Jef Geys aan een omvangrijk oeuvre dat de premisse - dat iets kunst is als de kunstenaar dat beslist - keer op keer bevestigt en waarbij het dagelijkse leven nauw verweven werd met zijn kunst.

“Hij werd inderdaad vaak vergeleken met Marcel Duchamp”, zegt zijn dochter Nina, “maar hij zelf was daar niet zo op gesteld. Hij wilde zeker niet als een epigoon van Duchamp te boek staan. Zijn werk is daarvoor ook te origineel, te authentiek. “

Sinds 1958 heeft Geys beelden, teksten, voorwerpen en indrukken opgeslagen, sporen van zijn bestaan als gewone man in het Kempische dorp Balen. Het is het doolhof van de dagelijkse geschiedenis, banaal en verwarrend als het leven zelf. Zo inventariseerde de kunstenaar zorgvuldig wat hij creëerde. Elk werk en project kreeg een nummer dat in een directe relatie stond tot zijn documentatie-archief.

Biënnales

Zijn werk bestond vaak uit een kritische analyse of kennisoverdracht in de vorm van onder meer alledaagse voorwerpen of afbeeldingen die de kunstenaar in zijn vertrouwde omgeving vond en via zijn Kempense Informatiebladen verspreidde.

Jef Geys vertegenwoordigde België op de Biënnales van Sao Paulo (1991) en Venetië (2009). Naar aanleiding van Geys’ deelname aan de Biënnale van Venetië typeerde Dirk Snauwaert hem, samen met generatiegenoten Marcel Broodthaers en Panamarenko, als een van de “illustere en grensverleggende” Belgische kunstenaars.

In België had Geys recente overzichtstentoonstellingen in M HKA (2011), KMSK (2012), Wiels (2013) en SMAK (2015). Hij bleef actief tot enkele weken voor zijn overlijden, in samenwerking onder meer met galeries Air de Paris (Parijs), Essex Street (New York) en Max Mayer (Düsseldorf).

Jef Geys was sinds enkele jaren weduwnaar. Hij laat een dochter en twee kleinzoons na.

Mars

“Hij is tot op het einde van zijn leven blijven werken”, zegt zijn dochter. “Hij was in goede gezondheid en was zeker met alles mee. Zo had hij bijvoorbeeld regelmatig contact met de Amerikaanse schrijfster Chris Kraus, auteur van onder meer I love Dick.”

Zijn dochter Nina wil zich wijden aan de verwezenlijking van een laatste project van Jef Geys: een missie van zijn werk naar de planeet Mars met de Space Tesla. “Onze pa had veel respect voor een figuur als Elon Musk. Dat was een held voor hem, iemand die zich door niets of niemand laat tegenhouden om zijn projecten te realiseren. Ik wil zeker proberen om een kunstwerk van onze pa mee te geven op een ruimtemissie van Tesla.”

Een publieke afscheidsplechtigheid van Jef Geys wordt later georganiseerd, na het afscheid in intieme kring. De familie vraagt in dat verband de nodige terughoudendheid.