10 films die u deze week niet mag missen

1. Call Me By Your Name

Niets mooier dan twee mensen die verliefd worden op het witte doek. In Call Me By Your Name zijn dat toevallig twee jongemannen. Met de meest clichématige, soms pijnlijk herkenbare emoties die daarmee gepaard gaan. En die staan volledig los van geaardheid. Regisseur Luca Guadagnino (A Bigger Splash) laat de zaken voor zich spreken. Liefde is liefde. En liefdesverdriet is dat ook. Prachtig poëtisch en verfijnd sensueel. Nu al dé liefdesfilm van het jaar. Nu in de zalen. Lees hier onze recensie en hier ons interview met regisseur Luca Guadagnino en hoofdrolspelers Timothée Chalamet en Armie Hammer.

2. Phantom Thread

Met Phantom Thread serveert Paul Thomas Anderson een oogverblindend elegant meesterwerkje. Wat begint als een bedrieglijk simpele love story, mondt uit in een mateloos fascinerend machtsspel tussen man en vrouw – met een verrassend kinky kantje. Sm zonder zweepjes, honderd keer spannender dan de drie Fifty Shades-films samen. Topacteur Daniel Day-Lewis zorgt voor een knetterend afscheid in zijn rol van narcistische modeontwerper. Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier het interview met Daniel Day-Lewis en Paul Thomas Anderson.

3. Les 400 coups

Als u The End of the F***ing World gezien hebt, bent u eigenlijk verplicht om ook naar Les 400 coups te gaan kijken. Voor de eindscène op het strand haalden de makers namelijk overduidelijk hun mosterd bij de debuutfilm van François Truffaut uit 1958. Die gaat over een rebelse scholier die zich in nesten werkt, en stond met zijn bevrijde, spontane stijl mee aan de wieg van de Nouvelle Vague-beweging. Een niet te missen stukje filmgeschiedenis. Op 20/02 in Cinematek (Brussel).

4. Three Billboards Outside Ebbing, Missouri

Zelden jongleerde iemand zo zelfverzekerd met tragedie en komedie als Martin McDonagh (In Bruges) in Three Billboards Outside Ebbing, Missouri. Een hilarisch wraakdrama dat je tot tranen toe beweegt én aan het denken zet. Vaak heb je zin hebt om recht te veren uit je bioscoopstoel en luid te applaudisseren: voor hoofdpersonage Mildred Hayes, die de moord op haar dochter opgehelderd wil zien. Voor actrice Frances McDormand, die het allemaal zo droog en minimalistisch brengt. En voor McDonagh, die dit twee uur durende feest volstouwde met hilarische dialogen. Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie, hier ons interview met Martin McDonagh en Sam Rockwell, en hier waarom de film ook de Oscars gaat winnen.

5. A Ciambra

Wanneer een kind van vijf - met brandende sigaret in de mond - zijn moeder toeroept: "ik ga in je bek pissen", dan weet je, dit wordt heftig. In het door Martin Scorsese geproduceerde A Ciambra maakt de jonge Italiaans-Amerikaanse cineast Jonas Carpignano een karakterstudie van een zigeunergemeenschap in Calabrië. De focus ligt op de tiener Pio, wiens vader en broer worden opgepakt voor diefstal. In een poging zelf brood op de plank te brengen, kiest ook hij voor de criminaliteit. Er schuilt een mooie puurheid in het spel van kindacteur Pio Amato, die door de regisseur recht van straat werd geplukt. Straf. Op 20/02 in verschillende bioscopen en cultuurcentra.

6. Black Panther

Hoe vaak wordt er niet geschreven dat de nieuwste Marvel ‘anders’ is? Vaak zijn ze dat ook. Wij zijn fan! Maar Black Panther is – welja – écht anders. Niet omdat het ‘die Marvel-film met die zwarte acteurs’ is. Maar godzijdank is het méér dan dat. Regisseur Ryan Coogler (Creed) heeft ook écht iets te vertellen. Setting is de fictieve staat Wakanda, de meest hoogtechnologische plek op aarde, verborgen voor de rest van de wereld. Black Panther is behalve een vermakelijke heldenfilm ook maatschappijkritisch te noemen. Met slimme metaforen die in meer dan één richting werken. Nu in de zalen. Lees hier onze recensie en hier ons achtergrondverhaal.

7. Charlie en Hannah gaan uit

Zin in een Vlaamse film die eens écht uit een ander vaatje tapt? Zet u dan in het kielzog van Evelien Bosmans, Daphne Wellens en Frances Lefebure. Debuterend regisseur Bert Scholiers stuurt hen vrolijk taterend en zuipend op een fantasierijke dwaaltocht door de Antwerpse nacht. Kruisen onder meer hun pad: magische snoepjes, pratende borsten, vliegende ananassen en piemelboys. Met een speelduur van 75 minuten is Charlie en Hannah gaan uit een vluggertje, maar tevens ook een lekker aperitief voor een stevig nachtje uit. Nu in de bioscoop. Lees hier ons cafégesprek met de cast.

8. The Shape of Water

Ware liefde overstijgt alle grenzen in Guillermo Del Toro’s sprookjesachtige Oscarfavoriet The Shape of Water – een soort KNT-variant op een Disneyfilm. In een geheim labo ergens begin jaren 60 wordt een stomme schoonmaakster verliefd op een mysterieus zeemonster. En ja, daar hoort ook seks bij, vindt Del Toro. The Shape of Water is een visueel overweldigende ode aan de buitenbeentjes, waarin je heerlijk verloren kan zwemmen. Sally Hawkins’ woordeloze vertolking slaat ook de kijker geregeld met verstomming. Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Guillermo Del Toro.

9. White Sun

Het einde van Nepalese burgeroorlog laat een decennium later nog steeds sporen na. White Sun maakt dat erg persoonlijk, met een verhaal over traditie versus realiteit. De film draait om twee broers die het niet eens raken over hoe ze hun vader gaan begraven. Uiteindelijk zijn het de straffe kindacteurs die op een ontwapenende, inspirerende manier de tijdbom ontmijnen. Zijn de problemen daarmee opgelost? Natuurlijk niet. Maar het is een hoopvolle aanzet naar een betere toekomst. Nu in de zalen. Lees hier onze recensie en hier ons interview met regisseur Deepak Rauniyar en actrice Asha Magarati.

10. The Disaster Artist

The Room - beter bekend als "de slechtste film aller tijden" - bekijken is een haast onbeschrijflijk bizarre ervaring, maar het verhaal erachter is minstens even hallucinant, dat ontdek je in The Disaster Artist. Regisseur James Franco speelt zelf de theatrale Tommy Wiseau – beeld u een alien met heavymetalkapsel in –, en gunt ons een blik in zijn waanzinnige hoofd. The Disaster Artist is (uiteraard) veel minder uitzinnig, maar heeft wel alles wat The Room zo ontbeerde: knappe vertolkingen, (bedoelde) humor en een mooi scenario. Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met James Franco.