Dakloze pizzabakker richt zich tot Franse president Macron: "Ik wil geen luilekkerleventje, enkel een kamer en wat waardigheid"

"Ik ben in Tunesië geboren", steekt Moncef van wal. "Vorige zomer ben ik vanuit Pisa in Parijs aangekomen. Ik vond hier een baantje in een pizzarestaurant. Mijn zoon van 20 heb ik in Italië moeten achterlaten".

"Kijk, meneer Macron, ik ben in Frankrijk, ik werk hier, maar heb geen dak boven mijn hoofd. Ik vraag geen luilekkerleventje, enkel een kamertje en wat waardigheid".

Moncef gaat door met te vertellen hoe hij elke avond het nummer 115 belt, een noodcentrale voor mensen die een onderkomen voor de nacht zoeken. "Probeer dat nummer eens te bellen, meneer Macron. Je zal twee of drie uur moeten wachten alvorens je je verhaal kan doen. Elke avond weer is dat hetzelfde liedje. En met een beetje geluk krijg je een plaatsje in de noodopvang".

De man beschrijft vervolgens de mensonwaardige omstandigheden in een van de opvangcentra in het 18de arrondissement in het noorden van Parijs. "Ik heb het daar welgeteld een uur volgehouden. Het was daar vuil en walgelijk. Het leek wel een kamp in Libië. Een schande voor een land als Frankrijk. Ja, je kan daar de nacht doorbrengen, maar wel tussen dronkaards, junkies en zieken. Er loopt ongedierte rond en het stinkt er naar pis en kak".

"U zult begrijpen, meneer Macron, dat veel mensen nog liever de nacht in een metrostation of op straat in de vrieskou doorbrengen dan daar te moeten slapen. Veel keuze is er niet, dat weet ik, maar ik wil wel mijn waardigheid behouden. Ik ben niet boos op u, meneer de president, maar u moet ons wel helpen", besluit Moncef zijn brief aan Emmanuel Macron.

Intussen neemt het armoedeprobleem schrikbarende proporties aan in de hoofdstad van Frankrijk. Bewoners en de vele toeristen struikelen haast over de vele daklozen en bedelaars. De open brief van Moncef kwam er haast gelijktijdig met een verklaring van een parlementslid en partijgenoot van Macron. Die beweerde dat veel mensen uit vrije wil op straat leven. En eerder deze week werden de Fransen geconfronteerd met een schrikbarend cijfer. Alleen al dit jaar zijn in Parijs elf mensen op straat doodgevroren.