Familieconfrontatie in de rechtbank: zus getuigt vandaag tegen broer in Holleederproces
Vandaag start in Amsterdam de zesde dag in het Holleederproces. Een bijzondere dag, want Sonja Holleeder, de zus van verdachte Willem, is als getuige opgeroepen. Zij heeft samen met haar andere zus Astrid bezwarende getuigenissen afgelegd tegen hun broer. Willem Holleeder staat in Amsterdam terecht voor zes moorden en lidmaatschap van een criminele organisatie.
Het onderzoek naar Willem Holleeder is bijzonder moeilijk verlopen. De man schermde zijn (criminele) activiteiten bijzonder goed af en was extreem achterdochtig. Vandaar ook dat het openbaar ministerie met de beide zussen bijzonder bevoorrechte getuigen heeft. De zussen behoorden tot de kleine inner circle van Willem Holleeder en bovendien had Willem ook vertrouwen in zijn eigen familie. Al was dat vertrouwen nu ook weer niet volledig en zeker niet wederzijds. De zussen waren erg bang voor hun eigen broer.
Dat blijkt duidelijk uit het boek “Judas” (waarvan een half miljoen exemplaren verkocht zijn en de filmrechten aan het productiebedrijf van Steven Spielberg) waarin Astrid Holleeder beschrijft hoe ze er toe gekomen is, na een lange innerlijke strijd, kroongetuige te worden. Ze vond dat haar broer dermate gevaarlijk geworden was dat ze niet anders meer kon dan justitie te helpen informatie te verzamelen tegen haar eigen broer. Dat deed ze door onder regie van het openbaar ministerie gesprekken met hem te voeren, gesprekken die ze heimelijk opnam.
Later voegde haar zus Sonja zich bij haar en ook de ex van Willem Holleeder, Sandra Klepper. Deze drie uitvoerige getuigenissen vormen een belangrijke pijler waarop het dossier gebaseerd is.
Zus én weduwe van Holleeders "partner in crime"
Sonja Holleeder is de weduwe van Cor van Hout, de schoonbroer dus maar ook lange tijd de partner in crime van Willem Holleeder, o.a. samen betrokken bij de ontvoering van Alfred Heineken. Maar de relatie tussen beide mannen geraakte danig getroubleerd en dat had o.a. te maken met de verdeling van het (overgebleven) losgeld van die ontvoering. Na een eerste liquidatiepoging (in 1996) op van Hout wou Willem Holleeder het geïnvesteerde losgeld, in de rosse buurten van Amsterdam en Alkmaar, verdelen maar dat is blijkbaar nooit echt helemaal gelukt.
Mijn broer vroeg me onomwonden om de moord op mijn eigen man te betalen.
Cor van Hout werd in 2003 opnieuw doelwit van een aanslag en deze keer lukte het wel. Hij werd geliquideerd door een man op een motor. Het is een van de liquidaties waarvoor Willem Holleeder nu terecht staat.
Dat is ook de overtuiging van Sonja zelf. Zij denkt dat haar eigen broer de opdracht gaf Cor van Hout te vermoorden. Sterker. Dezelfde avond van de feiten stond Willem voor haar deur om de erfenis van Cor van Hout op te strijken. “Ik zei: er is geen erfenis. Hij zei dat ik dan maar mijn huis moest afgeven zodat de schutters konden betaald worden. Hij vroeg me de moord op mijn eigen man te betalen,” zo vertelde Sonja Holleeder eerder tijdens het onderzoek.
Het optreden van de zussen Holleeder wijst op een waar media-offensief, dat een bijzonder eenzijdig beeld ophangt van Willem.
Het openbaar ministerie zei op de eerste zittingsdag te betreuren dat de bekentenissen van de zussen zo’n vlucht namen in de media. “Het debat moet hier in de rechtszaal gevoerd worden, niet in de Libelle of NRC.”
Holleeder zelf ontkent alles. “Het is allemaal onzin,” zo liet hij zich de eerste procesdag ontvallen. Zijn advocaten wezen er al op dat de beeldvorming rond hun cliënt geen ruimte meer laat voor zijn onschuld. “Toch is het precies dat wat we gaan trachten aan te tonen.” Zij omschreven het optreden van Astrid en Sonja Holleeder als een waar “mediaoffensief” dat een bijzonder eenzijdig beeld ophangt. Ze zeiden bewust “zelfs geen poging tot wederwoord” te hebben gedaan op het boek en alle mediaverklaringen maar te hebben gewacht op dit proces om de andere kant van het verhaal te vertellen. “Men heeft van Willem een karikatuur gemaakt. Hij heeft nooit opdrachten tot liquidaties gegeven en neen, hij heeft ook zijn zussen niet geterroriseerd.”
"Nee, ik wil geen familiedrama"
Op de eerste zittingsdag zei Holleeder ook zelf er geen lang aanslepend familiedrama van te willen maken. ”Astrid speelt een spelletje. Wat ze zegt, klopt niet. Ik zou als een beest mijn familie geterroriseerd hebben. Het omgekeerde is waar. Ik heb alles voor hen gedaan. Iedereen denkt dat ik een monster ben. Maar ik ben een familiemens.”
Later in het proces benadrukte hij dat nog. Willem Holleeder gaf toe fouten te hebben gemaakt en te hebben gelogen. “Maar ik deed dat in het belang van mijn familie.” En toen hij vertelde dat hij ondanks alles van zijn zus Sonja houdt, stokte zijn stem even van emotie.
Iedereen denkt dat ik een monster ben, maar ik ben een familiemens.
Vandaag komt de eerste van de twee zussen dus getuigen en zal ze voor het eerst in de rechtszaal terug oog in oog staan met haar broer. De zittingsdag van vandaag valt te beschouwen als een nieuw hoofdstuk in de familiekroniek, een hoofdstuk dat geschreven zal worden in de rechtszaal.
Precies omdat de getuigenissen van de zussen Holleeder zo’n cruciale plaats innemen in het dossier, is de zitting van vandaag belangrijk. De rechtbank kan hen precieze vragen stellen, maar de advocaten van Holleeder zullen dat ongetwijfeld ook doen. En ook Willem Holleeder heeft het recht om op de zitting zijn zus te bevragen.