Derde assisendag Renaud Hardy: Horrorbeelden doen voltallige volksjury huiveren

“Ik heb nog één vraagje, uit bezorgdheid naar de jury toe: worden die mensen psychologisch opgevangen?” Het was de laatste vraag die Renaud Hardy woensdag stelde, en aan de reactie van de jury te zien was ze op zijn minst misplaatst te noemen. Net als wel meer uitspraken die hij de voorbije dagen al had gedaan. Voorzitter Dirk Thys onderbrak Hardy dan ook meteen: “Het is niet aan u om zich daarover te bekommeren”, zei hij.

Hardy stelde de vraag net nadat de deuren van de assisenzaal weer open waren gegaan voor pers en publiek. Eerder had de rechtbank beslist dat de beelden die Hardy met zijn camera maakte terwijl hij Linda Doms (52) uit Hofstade verkrachtte en vermoordde, achter gesloten deuren zouden worden getoond. Het was Jos Vander Velpen, advocaat van de nabestaanden van Linda Doms, die daarom had gevraagd. “Die beelden zijn van een onovertroffen gruwelijkheid”, zei hij. “Het is de allereerste keer in de geschiedenis dat een dader dit soort wandaden filmt. Hij zei zelf dat hij met zijn beelden ‘de mensheid wil tonen waartoe iemand in staat is’. Dat mogen we hem niet gunnen. Voor de familie zou het zijn alsof ze haar voor een tweede keer vernederen.” De andere partijen sloten zich bij hem aan.

En dus gingen de deuren toe, en moest de jury de veertig minuten durende horrorfilm ondergaan. Volgens persagentschap Belga werd de zitting al na twee fragmenten geschorst. “Te gruwelijk”. Geen van de betrokken advocaten wilde daar, om deontologische redenen, commentaar op geven.

Plassen

Ook de Mechelaar zelf had het woensdag moeilijk. Al in de voormiddag had hij gezegd dat hij een stijve nek had na een “serieuze confrontatie” met de agenten die hem dinsdagavond hadden begeleid van het gerechtsgebouw naar de gevangenis van Hasselt. Hardy moest gaan plassen, maar de agenten hadden gezegd dat hij even geduld moest hebben. Volgens procureur Alexandra Van Kelst had hij zijn gordel losgedaan, was hij rechtgestaan en had hij een agent aangevallen. Hardy beweert zelf dat hij gevallen is door een manoeuvre van de chauffeur.

In de namiddag vroeg hij om de zitting te schorsen. “Ik kan me niet meer geestelijk conditioneren als men mij hier gaat aanvallen”, zei hij toen de speurders van de federale gerechtelijke politie van Halle-Vilvoorde hem confronteerden met de uitspraken uit zijn videoverhoor van 13 november 2017. “Veerle Eyckermans heeft veel geluk gehad. Als ik haar van de eerste keer goed had geraakt, ik had haar doodgeslagen”, had hij toen gezegd. Op de zitting was hij het daar blijkbaar plots niet meer mee eens. Wat hij kon betwisten, betwistte hij: zijn muts was op de avond van de feiten bij actrice Veerle Eyckermans gevonden, maar naar eigen zeggen had hij geen muts op. Nochtans lag die volgens de ambulancier die als eerste ter plaatse was, tussen haar benen.

Ook over de feiten bij A.H., een dokteres uit Bonheiden, deed hij nu mysterieus, terwijl hij daarover in november nog een uitgebreide bekentenis had afgelegd. Hij zei toen dat hij op de avond van die feiten eigenlijk op zoek was geweest naar het huis van de familie S., een koppel met twee kinderen. Hij kende de moeder omdat hij dertig jaar geleden als babysit op haar zou gelet hebben. “Maar het was mistig dus ik vond het huis niet”, had Hardy verklaard. “Daarna ben ik bij die vrouw aangekomen. Omdat zij ook in een witte villa woonde, net als dat gezin.”

Verhaaltjes verzinnen

Tijdens de zitting klonk het verhaal over die verklaring plots een stuk minder duidelijk. “Ik dacht dat de suggestie op zich (het feit dat hij van plan zou zijn geweest om een volledig gezin uit te moorden met een klein bijltje, red.) al zo ongeloofwaardig was dat men dat niet serieus ging nemen”, zei Hardy tegen de voorzitter. “Er wordt mij aangeraden om schuldig te pleiten over gans de lijn, dus ik begin tekeningen te maken en te kleuren. Ik zit met vijf casussen en ik heb dat ingekleurd. Ik heb mijn schilderij volgekleurd.” Alsof hij wilde suggereren dat hij het verhaal over het gezin S. had verzonnen.

Porno en cocaïne

Ook de speurders van de federale gerechtelijke politie hadden het niet makkelijk. Inspecteur Christel Michiels zette uiteen wat er in het onderzoek gebeurde na de feiten op Linda Doms, op 17 september 2015. Op basis van getuigenverklaringen, onder meer van vrienden en buren van Linda Doms, waren de speurders uitgekomen bij Hardy als verdachte. Toen de politie de avond van het aantreffen van het lichaam van Doms rond 20.45u bij hem binnenviel om hem te arresteren, was hij porno aan het kijken en lag er cocaïne op zijn bureau. Op zijn appartement werd diezelfde avond nog het geheugenkaartje aangetroffen met de beelden die hij van de moord had gemaakt. Toch werd Hardy een dag later vrijgelaten: de zaak was niet sterk genoeg.

“Maar jullie hadden die beelden op dat moment toch al in jullie bezit?”, wilde de voorzitter weten. Het zorgde voor een voelbaar ongemakkelijke situatie. “Die beelden werden pas de maandag daarop uitgelezen”, klonk het. “Toen werd al het in beslag genomen materiaal grondig bekeken.”

Terwijl Hardy weer op vrije voet was, begon hij rond te bazuinen dat hij Linda Doms had vermoord. Eerst aan Doris C., zijn vriendin op dat moment. Zij belde meteen de politie. Daarna aan een bevriende politieman, die ook meteen de FGP op de hoogte bracht via zijn collega’s. Zelfs in het Thais restaurant waar hij vaste klant was, ging hij het verkondigen.

“Waarom werd hij dan pas de maandag daarop opnieuw gearresteerd?”, vroeg de voorzitter.

“Omdat hij aan iedereen had verteld dat hij haar maar één klap had gegeven. Dat kwam niet overeen met de vaststellingen van de wetsdokter.” Vandaag komen onder meer A.H. en Veerle Eyckermans getuigen.