De Britten ontdekken Belgische tv-series: "Is Belgian drama the new Scandi-noir?"

"De laatste grote Europese invasie van het Britse scherm gebeurde door Scandinavische krimi-drama's zoals "The killing" en "The bridge". De  Belgische fictie neemt die rol nu over", schrijft The Guardian.  "Ik ben heel, heel opgetogen over wat uit België komt", legt Walter Iuzzolino uit. Hij koopt buitenlandse series aan bij het Britse Channel 4.

Iuzzolino is onder de indruk van "Clan", de VTM-serie over vijf zussen van wie vier zussen het gemunt hebben op hun onhebbelijke schoonbroer, Jean-Claude. Maar ook "Professor T." (foto) viel hem op, de Eén-serie over een excentrieke criminoloog, die trouwens een Franse en Duitse remake kreeg.

Iuzzolino: "Ik hou van Belgische series omdat -en dat is denk ik typisch Belgisch- ze de gave hebben om genre en toon/sfeer te mixen. Het is artistiek en onvoorspelbaar. Vaak weet je al wat er gaat gebeuren bij Scandinavische, Franse of Italiaanse series. Bij de Belgen is er altijd een hoek af."  Zo vergelijkt hij graag "Clan" met "'Desperate housewives' mét een geweer, een familiekomedie en een thriller, dat gradueel donker en donkerder wordt". 
 
The Guardian merkt op dat Belgische tv-makers het moeten stellen met beduidend minder centen, "minder dan een tiende van het gemiddelde budget voor Britse fictie in primetime".  Wat ook Indra Siera bevestigt, de regisseur achter de derde reeks van "Professor T.": "Ik heb het een beetje getroubleerd gemaakt -met muziek/poëzie/dance/droomscènes- en het lijkt gewerkt te hebben." Met een klein budget blijkt enige creativiteit dus een pure noodzakelijkheid.