Zwaar astmatische Ellie-May (5) komt tien minuten te laat op doktersafspraak, wordt naar huis gestuurd en sterft luttele uren later

Ellie-May leed al drie jaar aan astma. Ze werd voor het eerst opgenomen in het ziekenhuis in november 2011, twee maanden voor haar tweede verjaardag. De astma-aanvallen kregen de artsen meestal onder controle met ontstekingsremmers. Die dag in januari 2015 liep het echter helemaal anders. 

Mama Shanice Clark haastte zich met haar dochter naar het ziekenhuis in Newport. Ze had van de schooldirectie te horen gekregen dat haar dochter een piepende ademhaling had en niet meer zelfstandig kon stappen. Clark belde rond 16.35 uur het ziekenhuis en maakte een noodafspraak. Spoedarts Joanne Rowe plande het meisje om 17 uur in. Aan de receptioniste vertelde Shanice dat zij en Ellie-May weleens vijf minuten later zouden kunnen zijn, omdat ze nog een oppas moest regelen voor haar acht weken oude baby en ze met de bus naar het ziekenhuis moesten. Uiteindelijk kwamen ze tien minuten te laat aan in het ziekenhuis. Daar kregen ze voor het eerst te horen van de 'tienminutenregel': patiënten die tien minuten te laat kwamen op hun afspraak, wilde dokter Rowe niet meer onderzoeken. Die regel gold ook voor Ellie-May. Aan mama en dochter werd gevraagd de volgende ochtend terug te keren.

Rond 20 uur stopte Shanice haar dochter in bed, al ging ze om de tien minuten een kijkje nemen. Ze probeerde de astma-aanval van haar dochter onder controle te houden met puffers. Tweeënhalf uur later begon Ellie-May opnieuw stevig te hoesten. Het meisje viel uit bed, haar handen en gezicht kleurden blauw. Ze was gestopt met ademen. Een ziekenwagen voerde het meisje nog naar het Royal Gwent Hospital, maar daar stierf ze kort na aankomst.

In het gerechtelijk onderzoek staat te lezen dat de vrouw en haar dochter niet tien minuten te laat waren, maar het al 17.18 uur was toen ze de receptie bereikten. Dat verklaarde receptioniste Ann Jones. Het onderzoek vermeldt ook dat dokter Joanne Rowe het nagelaten had te informeren aan welke aandoening het meisje leed. Ze wierp ook geen blik op haar medische dossier. Daarin stond nochtans vermeld dat het meisje "een levensbedreigende astma-aanval" zou kunnen krijgen. 

Rob Sowersby, advocaat van Ellie-Mays familie toonde tijdens de hoorzitting aan dat een behandeling met ontstekingsremmers allicht geholpen zou hebben. "Er is geen reden om aan te nemen dat de gebruikelijke behandeling dit keer niet gewerkt zou hebben", zei hij. Ellie-May kreeg puffers  voorgeschreven, maar ging om de drie à vier maanden terug naar het ziekenhuis waar ze een bijkomende behandeling kreeg. In maart 2014 werd ze een laatste keer opgenomen.

Mevrouw Clark zei dat ze "boos" en "van streek" was toen hen werd gevraagd de volgende ochtend terug te komen. Ze herinnerde zich nog dat Ellie-May vroeg: "Waarom wil de dokter me niet zien?" Uiteindelijk wees een autopsie uit dat het meisje stierf aan bronchiale astma.

De familie heeft intussen excuses gekregen van de dokter. Die hebben ze ook aanvaard. "Vooral omdat de familie al meer dan drie jaar wacht op een uitkomst. Ze willen eindelijk een antwoord op al hun vragen", zei hun advocaat. De lijkschouwer maakt nu een rapport op dat aan het ziekenhuis en de lokale gezondheidsraad wordt overhandigd. Het ziekenhuis wilde nog niet officieel reageren.