"Dit soort uitspraken hoort niet thuis in het parlement"

Na afloop van de zitting had Bracke een onderhoud met zowel Kitir als Van Biesen. Tijdens de plenaire vergadering had Bracke al  gezegd dat als het klopte, de uitspraken absoluut niet thuishoren in de Kamer en dat diegene die ze had uitgesproken, zich zou moeten verontschuldigen. "Verschillende collega's van verschillende partijen hebben me er ook over aangesproken. Iedereen is het er over eens dat als dit effectief is gezegd, dit absoluut ongehoord is", aldus Bracke. "Zinnetjes als 'ga terug naar Marokko' horen noch in de Kamer noch daarbuiten thuis en zijn zeer indecent en misplaatst".

De Kamervoorzitter moet echter toegeven dat hijzelf de uitspraken niet heeft gehoord - net als vele andere parlementsleden overigens. Ook de griffier en adjunct-griffier, die tijdens de plenaire zitting aanwezig zijn, weliswaar op enige afstand van beide betrokkenen, hebben de uithaal niet gehoord en ook de diensten konden niets terugvinden.

Parlementair-technisch gesproken bestaat het incident dus niet. "Ik kan geen sanctie opleggen voor iets dat niet bestaat", legt Bracke uit. Bovendien bestaat er, zelfs al mocht het geakteerd zijn, nog zoiets als de vrijheid van meningsuiting en parlementaire onschendbaarheid. "Daardoor mag je bij wijze van spreken zeggen wat je wil, al zal ik altijd blijven zeggen dat ik het fundamenteel oneens ben", besluit Bracke.