"Euforische" bucketlist-moordenares krijgt 28 jaar cel

Lilley ging ervan uit dat de politie niet slim genoeg was om haar te pakken. Dat draaide anders uit. In november vorig jaar werden zij en haar medeplichtige Trudi Lenon al veroordeeld voor de moord op Aaron Pajich. Vandaag is in Perth de strafmaat bepaald: levenslang, met pas na 28 jaar cel kans op vervroegde vrijlating. De rechter zei dat ze "had gemoord voor haar eigen plezier".

De Britse immigrante verhuisde in 2010 van Stamford, Lincolnshire naar de andere kant van de wereld: Perth. Ze had een moeilijke jeugd en ontwikkelde een fascinatie voor horror, moord en seriemoordenaars. Haar held was Freddy Krueger, de wereldberoemde horrorfiguur uit A Nightmare on Elm Street. Ze zou verkondigd hebben dat ze voor haar 25ste iemand wou vermoorden.

Om in Australië te kunnen blijven, trouwde ze in 2012 met een homoseksueel, die twee jaar later stierf. Het was zijn beste vriend die Lilley in contact bracht met Trudi Lenon. Dat was in 2016. De twee werden al snel erg close. Lilley had ook al een online roman uitgebracht over een seriemoordenaar genaamd SOS. Ze zou zich dat personage in het echte leven eigen gemaakt hebben.

Lenon, moeder van twee kinderen, stond in het BDSM-milieu van Perth bekend als slavin. Ze kreeg het financieel lastig na het afspringen van haar verloving. Lilley stelde haar voor om samen met haar kinderen bij haar in te trekken, dat was twee maanden voor de moord. De twee dames deelden vaak moordfantasieën met elkaar, die alsmaar intenser werden en waarbij zich ook een meesteres-slavin-relatie ontspon tussen hen. Al na drie weken samenwonen hadden ze een écht moordplan bedacht.

De aanklagers haalden op het proces een online conversatie aan tussen de twee vrouwen. Lilley: "Ik heb het gevoel dat ik niet kan rusten voordat het bloed of het vlees uit een schreeuwend slachtoffer over de grond gutst... Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat de wereld niet alleen klaar is voor mij, maar dat ik zelf er ook klaar voor moet zijn." Lenon: "Het is absoluut tijd - ik ben er klaar voor, jij bent er klaar voor".

Lenon zocht hun kwetsbare slachtoffer uit: Aaron Pajich, een autistische vriend van haar 14-jarige zoon. Lenon en Lilley kochten onder meer een cirkelzaag, bleekmiddel, cement, een laken, aceton en een groot plastieken vat. Daags voor de moord kwam daar nog 100 liter zoutzuur bij. Dat gingen ze in verscheidene winkels in Perth halen.

Trudi Lenon nodigde Pajich de ochtend van 13 juni 2016 bij haar thuis uit. Lilley en Lenon spraken met Pajich af op een parking van een shoppingcenter. Ze reden allemaal samen weg. Pajich dacht dat hij games zou uitwisselen met Lenons zoon. Maar toen hij in het huis achter de computer zat, besprong Lilley hem langs achter om hem te wurgen. Het touw knapte en vervolgens werkte Lenon de tiener van amper 51 kg tegen de grond. Lilley stak hem driemaal met een mes. "Ze vermoordde Aaron Pajich voor de euforie en de opwinding", zei aanklager James Mactaggart op het proces. Hij noemde haar "vol van zichzelf" omdat ze moord van haar "bucketlist" mocht schrappen.

Het duivelspaar sleurde het lijk naar een speciaal geprepareerde kamer om het te behandelen met zoutzuur. Maar dat deden ze uiteindelijk niet. Ze begroeven hem in hun tuin. Zonder dat hij het wist, kapte Lenons zoon daar later cement en dakpannen over.

De politie kwam door het telefoontje van Trudi Lenon aan het slachtoffer al snel bij de twee ziekelijke vrouwen terecht. Het lijk werd gevonden net als heel wat foltermateriaal en werktuigen in het huis. De vondst die de politie het meest verbaasde, was die van bewakingscamerabeelden. Pajich was erop te zien en ook Lenon die uit en weer in het huis wandelde, met een groot mes bij zich.

Het proces duurde een viertal weken. Lilley en Lenon beschuldigden elkaar van de moord. Op het proces sprak alleen Lilley. Volgens Matthew Stray, die onder Lilley werkte bij een supermarkt, had ze aan hem de moord op Pajich "opgewonden" opgebiecht, drie dagen vóór het lijk werd gevonden. Lilley zei hem dat "de politie zo dom was" dat ze haar niet zouden kunnen aanhouden. Aan een andere collega zou Lilley bekend hebben dat "ze een seriemoordenaar wou worden met haar eigen kenteken".

Na een beraad van 2,5 uur bevond de jury beide vrouwen in november schuldig. Vandaag kregen de moordenaressen te horen dat ze minstens 28 jaar in de cel moeten blijven.