“Wat voor een monster moet ge zijn om iemand aan een fietsslot van de ene kamer naar de andere kamer te verslepen? Dat doet zo’n pijn om hem dat te zien voordoen. Ik heb geen woorden voor hem. Zijn daden zeggen meer dan woorden. Ik vind het walgelijk dat hij sommigen dingen als kattenkwaad afdoet. Ik heb alleen pijn en verdriet. Zonder haat praten is onmogelijk”, aldus de kleindochter.

Ze vertelde over hoe moeilijk ze het had toen Hardy nog niet als dader ontmaskerd was. Ze kampte met paranoia. “De dader was immers mogelijk van Mechelen. Ik heb lang een stoel tegen mijn deur geplaatst omdat ik me onveilig voelde. Ik was echt op oorlogspad. Toen ik de krant las over de feiten van Linda Doms, legde ik meteen de link met mijn oma. Telkens komt die vraag waarom. Moord is al verschrikkelijk, maar dan raakt bekend dat ze ook nog ontkleed is en gefolterd. Het maakt u verschrikkelijk kwaad als de dader dan blijft ontkennen. Ge zit met gevoelens van onmacht en woede”, aldus de kleindochter, die vroeger in de zomervakantie vaak bij haar oma bleef slapen en wekelijks samen met haar naar de markt ging.