Thinkstock
Volledig scherm
© Thinkstock

"Niet alle kinderen krijgen even veel kansen in België"

BinnenlandDe ongelijkheid blijft groot tussen kinderen en jongeren in België. Kinderen in de jeugdhulp, kinderen met een handicap, kinderen in armoede en kinderen met een migratieachtergrond krijgen duidelijk minder kansen dan andere. Dat blijkt uit een alternatief rapport dat een aantal Belgische kinderrechtenorganisaties vandaag indienden bij het Kinderrechtencomité van de Verenigde Naties (VN).

8 reacties

  • DIRK JULIUS VANDESSEL

    6 jaar geleden
    En dan wat dan ? Communistische gelijkwaardigheid ?
  • Jef Lois

    6 jaar geleden
    Als ze niet arm zijn krijgen ze allemaal dezelfde kansen, maar als er van uit bep groepen ouders zijn van de derde generatie die hun kinderen naar school sturen zonder dat die ėėn woord nederlands kennen ligt de schuld niet bij ons of de scholen. Die kinderen halen die achterstand nooit in dus wie is hier de schuldige, als dan die kinderen na school ook nog op straat liggen zijn de schuldigen wel duidelijk zeker. Maar de schuld van e afschuiven op alles en iedereen is gemakkelijk.
  • Jos Temmerman

    6 jaar geleden
    Zever in pakjes ,het is eerder van niet willen aanpassen, we weten ook wel wie ze bedoelen.
  • rik lagrou

    6 jaar geleden
    maar we hadden goede scholen voor jongeren die niet zo goed meekon en met deze regering deze jongeren in 1 school samen met die hoge IQ heeft Afbouw voor deze jongeren een beroep te leren Want een goed opgeleide beroep leerling is een meerwaarde zowel voor jongere als maatschappij Nee ze zullen moeten in beschutte werkplaats werken =Dankzij..
  • Paul Boutsen

    6 jaar geleden
    Uiteraard als je massaal blijft kinderen binnen nemen van economische gelukszoekers, wordt de (taal) achterstand groter en groter. De frustraties groeien zowel bij ouders van andere kinderen, als bij leerkrachten en directeurs, en dan krijg je "kamperen" voor inschrijvingen, stadsvlucht naar landelijke scholen, en uitgebluste mensen in het onderwijs. Ze spreken de taal niet eens, kijken amper om naar hun kinderen maar klagen als eerste dat hun kinderen achtergesteld worden!