20 jaar geleden won Frank Vandenbroucke als laatste Belg Parijs-Nice: "Da was geweun, euh... ongelooflijk!"

Feit was: de ploeg, hoe matuur en beslagen ook, was er niet 100% op ingesteld. "De ambitie met Frank was zeker aanwezig – Parijs-Nice was één van zijn droomkoersen –, zij het niet obsessioneel. We startten met een team dat er in de eerste plaats conditioneel de scherpe kantjes wilde afvijlen in het vooruitzicht van de voorjaarsklassiekers", zegt Johan Museeuw. "Dat we de koers volledig in handen zouden nemen, stond niet meteen in onze planning. Zoiets vréét namelijk energie. Niet ideaal, in die fase van het seizoen." VDB sust de gemoederen, stelt iedereen op zijn gemak. "Jalabert is in de bonificatiespurten altijd sneller dan ik. Het wordt lastig om mijn trui te behouden. Dit is ook niet dé belangrijkste race van het jaar." Maar het besef dat er een helse week aanbreekt, haalt de bovenhand. Lefevere: "Frank had niet graag dat je zei dat hij máár 23 is. 'Ik ben ál vijf jaar prof', was zijn repliek. We hadden die trui kunnen laten schieten en alles op spurtfenomeen Steels kunnen zetten. Maar hey, het was wel VDB, hé. Dat konden we niet maken. Dus zijn we daags nadien met veel moed, zeg maar overmoed, van kilometer nul op kop beginnen rijden. Tot de Promenade des Anglais in Nice."