"De hoofddoek moet je leren gehoorzamen: aan je ouders, broer, man en Allah"

De rechtbank in Tongeren oordeelde vorige week dat het hoofddoekenverbod op twee scholen in Maasmechelen in strijd is met de vrijheid van godsdienst. Terwijl een hoofddoek toch het ultieme symbool is van discriminatie tegen vrouwen en het toelaten ervan de mensen alleen maar verder uit elkaar drijft.

In het algemeen is het zo dat de meisjes die zich schikken naar de dogma's van een religie, dat allerminst doen uit vrije wil, zoals ze zelf beweren. Ze zijn vaak het slachtoffer van indoctrinatie en sociale druk. Ouders, broers en neven laten de meisjes zelden de keuze om al dan niet een hoofddoek te dragen.

Wie het toch aandurft om het gebod te negeren, riskeert niet alleen een definitieve breuk met de familie. Velen worden beledigd op straat. Kinderen komen huilend thuis van school omdat hun moeder een hoer wordt genoemd, en vragen of ze alsjeblieft haar haren wil bedekken.

Sommige gezinnen moeten verhuizen omdat niemand nog contact wil hebben met hen. Maar die stemmen horen we zelden. Ook weer uit schrik om uit de gratie van de gemeenschap te vallen, en om later geen huwelijkspartner te vinden.

Alleen meisjes die zich bedekken en zich goed gedragen (zoals de imams het willen dus) kunnen goede moslima's zijn. En dat wordt hen liefst zo jong mogelijk ingeprent. Zo leer je de kinderen wennen aan de hoofddoek, die als een tweede huid moet worden. De kans dat ze hem in de toekomst dan nog zullen afleggen, is klein. Leren gehoorzamen: dat is de filosofie achter de hoofddoek. Onderdanig zijn en luisteren. Naar je ouders, naar je broers, naar je man, naar Allah. 

In Maasmechelen, en straks wellicht ook op andere scholen, wordt die indoctrinatie nu doorgezet in het klaslokaal. Ik kan me nochtans voorstellen dat het voor sommige kinderen een verademing moet zijn om op school te zijn, even verlost van de ouderlijke en religieuze plichten en verboden.

Het is ook de plek waar we hen iedere dag opnieuw kunnen tonen en vertellen dat ze erbij horen, en dat we veel gemeenschappelijk hebben. Dat ze volop kunnen genieten van de waarden die het leven hier zo mooi maken: vrijheid, gelijkwaardigheid, scheiding van kerk en staat...

Het lijkt mij in elk geval beter dan telkens weer herhalen dat ze anders zijn, en zich daarom ook anders mogen gedragen, of het nu over taal, oorsprong of religie gaat. Zo creëren we alleen maar meer apartheid in de samenleving, meer wij en zij, meer concentratiescholen, en daardoor minder kansen op de arbeidsmarkt.

De grootste slachtoffers van die discriminatie zijn de meisjes zelf. Wie de hoofddoek accepteert op school, laat de kinderen in de steek en is medeplichtig aan de onderdrukking van álle vrouwen.

De scholen moeten die meisjes beschermen. Als ze tot hun achttiende geen hoofddoek moeten dragen, is de kans klein dat ze het ooit nog zullen doen. Als ze gewoon naar de zwemles mogen (zullen ouders dat in de toekomst ook proberen te verhinderen via de rechtbank?), heeft dat zonder twijfel een emanciperend effect. Als we onze scholen vrijwaren van discriminatie, zullen ze veel makkelijker een plaats vinden in onze maatschappij.

Het blijft mij verbazen dat 'feministische' organisaties als Furia, die ooit resoluut opkwamen voor de rechten van de vrouw en tegen de vrouwvijandige dogma's van de kerk, vandaag de discriminatie van vrouwen goedpraten en zich op één lijn zetten met de dogma's in de moskee.

De hoofddoek is hét symbool van de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Godsdienstvrijheid kan nooit een excuus zijn om dat goed te praten, laat staan onder het mom van zelfbeschikkingsrecht. Dat is wel het laatste wat al die onderdrukte vrouwen gegund wordt.

--

VRT NWS wil op vrtnws.be een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over actuele thema’s. Omdat we het belangrijk vinden om verschillende stemmen en meningen te horen publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van zijn vereniging. Zij zijn verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst.