4 oktober 2017 was een emotionele dag voor Kirsten Kaerts en haar twee dochtertjes. Yanou (9) en Oona (5) wilden immers de 39ste verjaardag van hun papa vieren, maar dat konden ze niet meer. Steve Bierens was immers op 23 augustus veel te vroeg van hen heengegaan. “Mijn man was al van zijn geboorte een mucopatiënt, maar in 2016 kreeg hij te kampen met een kwaadaardige tumor. Hij heeft er hard tegen gevochten, maar de ziekte had uiteindelijk toch dit droevige gevolg...” vertelt Kirsten aan de redactie van Het Nieuwsblad Online.

Een boodschap naar papa

Zijn echtgenote en zijn dochtertjes wilden Steves verjaardag echter niet ongemerkt voorbij laten gaan. “Het was de eerste keer dat we het zonder hem moesten vieren. Daarom besloot ik samen met mijn kindjes om iets speciaals te doen”, legt de vrouw uit. “We lieten drie ballonnen vullen met helium. Een zwarte en een blauwe, omdat hij een grote fan was van Club Brugge. Een oranje, omdat dat zijn lievelingskleur was.” Bij de ballonnen staken Oona en Yanou elk nog een mooie tekening op hartjespapier, met een boodschap voor hun papa.

Ook mama Kirsten schreef zelf een kaartje, want ze wilde een boodschap overbrengen: “We vonden het een prachtig idee dat de ballonnen bij iemand zouden aankomen. Dat die dan ons verhaal zou lezen, en samen met ons ook een fijne verjaardag zou wensen aan Steve. Met wat geluk zouden we dan te weten komen hoe ver de wensen van mijn dochtertjes konden reiken”, aldus Kirsten. Zo vertrokken de drie ballonnen vanuit hun tuin in Klein-Vorst de hemel in, naar papa Steve.

Kracht van sociale media

Maar maandenlang kreeg de familie geen reacties. Geen telefoontje, geen berichtje, geen briefje, niets. “Ik was er ondertussen al van overtuigd dat we er niets meer van zouden horen”, geeft Kirsten toe. “Maar ergens in mezelf wilde ik toch graag weten waar de ballonnen gebleven waren. Dat was ook voor mijn meisjes heel belangrijk. Wekelijks vroegen ze naar nieuws van de ballonnen.” Dus wendde de vrouw zich tot sociale media.

Haar inspirerende post werd in een mum van tijd duizenden keren gedeeld. “Ik werd helemaal overweldigd door de respons”, vertelt Kirsten. “Zo veel mensen wilden ons steunen, zo veel mensen schreven lieve woordjes. Dat was echt hartverwarmend.”

Nog eentje vermist: wie heeft de zwarte ballon gezien?

Deze namiddag kregen ze een verlossend antwoord uit Lommel. Een vrouw wees hen op enkele kleurrijke ballonnen in de bomen achter haar tuin. Kirsten reed er meteen naar toe, om polshoogte te gaan nemen. En inderdaad, in de hoogste toppen van enkele bomen, op ongeveer 30 kilometer van de startplaats vandaan, hingen de oranje en blauwe ballon vast.

“Er was net een oudere man buiten, dus we spraken hem aan. Deze super lieve man nam ons direct mee naar zijn tuin en daar konden we van dichterbij kijken en foto’s nemen”, aldus Kirsten.

(De tekst gaat verder onder de foto.)

“We konden het niet goed zien, maar misschien hangt de zwarte er ook bij. De kaartjes zijn wel nergens te bespeuren, maar die zijn misschien naar beneden gevallen. Dat kunnen we nu niet zien natuurlijk, want voorlopig is de grond nog besneeuwd. Maar ik ga zeker terug, om te kijken of we de zoektocht mogen afsluiten.”

“Papa is gewoon thuis”

Oona en Yanou zijn blij dat de ballonnen terecht zijn: nu weten ze dat hun boodschap ver kan vliegen. “Tot in de hemel zijn de berichtjes niet geraakt, natuurlijk, dat beseffen ze. Maar ook al zijn ze nog jong, ze weten dat het ook niet hoeft. ‘Tot bij papa kan toch niet, want papa is hier bij ons thuis’, zeggen ze dan. Er stonden immers op zijn verjaardag ook ballonnen bij zijn urne hier”, vertelt Kirsten nog. “Maar het opsturen van die ballonnen is onze manier om ermee om te gaan, om met Steve te praten, om zijn verjaardag te vieren. Hoe de zoektocht ook afloopt, dit doen we volgend jaar zeker opnieuw.”