Verschil van één honderdste: Belgian Tornados pakken na intense strijd brons op WK atletiek indoor

De Belgian Tornados waren na afloop dan ook tevreden met hun race. Dylan Borlée mocht de spits afbijten en gaf uiteindelijk de stok als vierde door aan zijn broer Jonathan. Die liep uiteraard de longen uit zijn lijf, maar moest wel een plaats inboeten. Dat terwijl de Amerikanen als een fusée uit de startblokken waren geschoten. Dan was het de beurt aan Jonathan Sacoor. Met 18 jaar jong nog redelijk groen achter de oren. Hij hield echter goed stand en gaf op zijn beurt als vierde de stok door aan slotloper Kevin Borlée.

België maakte de aansluiting met de spits van de race. Met vier landen gingen ze de laatste rechte lijn in voor drie podiumplekken. Het goud ging naar de Polen die met een tijd van 3:01.77 zelfs een wereldrecord neerzetten. Amerika gaf de riante voorsprong nog uit handen en moest uiteindelijk tevreden zijn met de tweede plek. Voor de bronzen plak ging het nog tussen Trinidad & Tobago en België. Lalonde Gordon liep in de laatste rechte lijn met een kleine voorsprong richting finish, maar daar wilde Kevin Borlée wel een stokje voor steken. Borlée gooide zich over de streep en was uiteindelijk een honderdste van een seconde sneller dan zijn concurrent uit de Caraïben. Een miniem verschil. 

Het Belgische 4x400m-team pakt zo een negende internationale medaille in haar twintigste finale. De tweede medaille ooit voor België op een WK indoor, na de zilveren plak van de Tornados in Doha in 2010.

Vanuit vierde positie zette Borlée in de laatste rechte lijn zijn inhaalmanoeuvre in op Lalonde Gordon uit Trinidad & Tobago. Hij finishte uiteindelijk één honderdste voor Gordon. "Ik ben hem echt in het absolute slot voorbijgegaan", lachte Kevin na afloop. "Ik wou hem niet te vroeg voorbijgaan. Het was zo'n snelle race. Ik had niet veel marge, maar het is gelukt."

Broer Dylan Borlée was opnieuw de startloper. "Ik was heel zenuwachtig", gaf hij toe. "Ik moest snel starten, maar tegelijk goed opletten. Er zijn immers veel diskwalificaties voorgevallen op de 400 meter. En ik wou absoluut niet dat we door mijn fout uitgeschakeld zouden zijn. Ik wist dat de Amerikaan Fred Kerley en de Pool Karol Zalewski erg snel zouden starten. Het doel was meteen daarachter lopen. Dat is gelukt. Ik heb het team goed gelanceerd en ben heel fier op het eindresultaat."

Jonathan Borlée was achteraf blij wraak te kunnen nemen voor de Spelen in 2016 in Rio de Janeiro, toen ze het brons misliepen met drie honderdsten. "We waren niet honderd procent voorbereid voor dit kampioenschap", opende Jonathan. "We waren eerder gekomen om ons te amuseren. En dan lopen we uitstekend. We hebben een medaille en ook het Belgisch record verbeterd tot 3:02.51. Schitterend! Ik ben ook blij dat wij nu eindelijk eens met een honderdste het kunnen halen. Dat was de voorbije kampioenschappen niet het geval."

"Persoonlijk had ik een moeilijke race", vervolgde Jonathan. "Ik werd voorbijgestoken door Jereem Richards (Trinidad & Tobago). Maar goed, dat is sport. Het team klokt een schitterende chrono. Dit is een goed teken voor het EK outdoor van komende zomer in Berlijn."

De 18-jarige Jonathan Sacoor liep zijn eerste kampioenschap bij de senioren. En dat eindigt meteen met een medaille. "Ongelooflijk", riep hij uit. "Ik was een beetje gestresseerd en had misschien nog iets sneller kunnen lopen. Maar dat maakt niet uit. We beëindigen het WK hier met een bronzen plak en een nationaal record."

Op het actief van het 4x400m-estafetteteam staan intussen drie gouden (EK outdoor in 2012 en 2016 en EK indoor in 2015), twee zilveren (WK indoor 2010 en EK indoor 2017) en vier bronzen medailles (EK outdoor 2010, EK indoor 2011, World Relays 2015 en WK outdoor 2018). 

 "Ongelooflijk", riep Jacques Borlée na afloop uit. "We breken hier het Belgisch record, dat ook een Europees record was. Polen breekt het wereldrecord. Wat een race! De chrono's zijn enorm snel. Het is ook mooi dat we Trinidad & Tobago voorbleven. Het waren zij ons op het vorige WK indoor in Portland twee jaar geleden een beetje uitschakelden. Robin Vanderbemden verloor toen immers de stok na een contact met een loper van hen. In Rio werden we vierde op drie honderdsten en ik dacht dat dat nu weer het geval ging zijn. Maar nee!"

Kevin Borlée passeerde Lalonde Gordon in de laatste meters. "Kevin heeft opnieuw fantastisch gelopen", vervolgde vader Jacques. "Maar niet alleen hij, het hele team was ongelooflijk. Cruciaal was dat Jonathan Sacoor in de buurt van de derde plaats kon blijven. Vervolgens moest Kevin kalm blijven en het juiste moment afwachten om aan te vallen."

De voorbije tien jaar behaalden de Tornados negen medailles in twintig internationale finales. "Persoonlijk vind ik dit één van de mooisten", aldus de coach. "Het niveau was verschrikkelijk hoog hier."