Op het einde van zijn verhoor vertelde Klok dan weer dat hij wel kwaad was geworden op Henkens, omdat die hem wilde laten uitschrijven op zijn adres. Henkens wilde het adres van Klok door de gemeente laten schrappen. Klok huurde een studio in het huis van Henkens, die vroeger een bloeiende slagerij had in het centrum van Neeroeteren (Maaseik).

De beschuldigde, die vroeger een fitnesszaak uitbaatte, wees vaak met de vinger naar voorzitter Jordens. Hij maakte druk gebaren en onderbrak de voorzitter meermaals, terwijl die zijn vragen formuleerde. Soms kon hij op bepaalde woorden niet komen, omdat hij ze naar eigen zeggen kwijt was door zijn detentieperiode.

“Mathieu was een vriend, ja. Hij heeft me goed geholpen toen mijn fitnesszaak failliet was gegaan. Ik hoefde toen drie maanden geen huur voor de flat te betalen. Ik ben nooit kwaad op hem geweest. Ook niet in de periode van de wietplantages. We hadden afgesproken dat we voor de wietplantages alles samen deden. Hij heeft mij nochtans verraden, terwijl ik dat nooit heb gedaan. Minstens 150.000 euro moest Mathieu mij nog. Ik was er achter gekomen dat hij drie plantages had, al van in 2007”, zei Klok die vooral kwaad werd toen hij dreigde dakloos te worden.

“Ik wilde het bewijs van de betaling van mijn huur, maar dat wilde Mathieu niet geven. Hij had een mes vast. Ik heb dat onmiddellijk afgepakt. Toen ben ik begonnen. Ik dacht dat hij mij ging aanvallen”, ging Klok verder. Voorzitter Jordens vroeg hem waarom hij alsnog met een houten hamer had geslagen, want het gevaar was toch geweken na het afhandig maken van het mes. “Mathieu zat altijd te liegen. Ik wilde me verdedigen. Mathieu en ik hebben 9 jaar een goede relatie gehad, maar hoe zou u zich voelen als u dakloos wordt door een leugenaar”, zei de man.

De verdachte bekende op 9 april 2013 bij de politie spontaan de moord. Het mes werd nooit teruggevonden. Vrijdagnamiddag begonnen de speurders met hun uitleg over het verloop van het onderzoek. Tijdens de voorstelling werden beelden getoond van het lichaam van Henkens dat in een plas bloed lag. De beschuldigde, die verdedigd wordt door meesters Pieter Filipowicz en Nathalie Buisseret, keek onverstoord naar de gruwelijke beelden.