De in de Verenigde Staten gebruikelijke term ‘sociopaat’ is voor Vermassen eigenlijk een betere term. ‘Het gaat over zijn contacten met andere mensen’, pleitte hij. ‘Hij kan geen echte, diepliggende contacten maken met andere mensen. Hij kan dat niet omdat hij een grote narcist is. Altijd ikke, ikke, ikke.

‘Hardy is de grote opschepper. Hij is de meester, die hier een groot ego heeft zonder empathie. Hij stopte niet als de vrouwen aangaven pijn te hebben. Hij deed gewoon door.’

Toen Vermassen verwees naar de vele rapportbriefjes die Hardy in de gevangenis stuurde, maakte de verdachte misbaar. ‘Ik ben doodziek, en ik kom toch naar de zitting’, reageerde hij. Na een tussenkomst van Hardy’s eigen advocaat, Frédéric Thiebaut, leek Hardy weer te kalmeren.

Dat Hardy zegt zijn misdaden gefilmd te hebben ‘met de bedoeling de samenleving te tonen hoe zij een hulpbehoevende gast zoals hij zo ver kunnen krijgen’ wijst er volgens Vermassen op dat hij alleen zelfmedelijden heeft. Vermassen ziet geen schuldbesef bij Hardy. ‘Het is altijd de fout van een ander’, aldus Vermassen. ‘Als je niets misdaan hebt, heb je ook geen wroeging.’

Daaruit beslaat de advocaat dat Hardy een gevaar is voor altijd. ‘Sluit hem op en gooi de sleutel weg. Zwijg over therapie, want daar leren ze net uit om te manipuleren. Het zijn mensen die zo anders zijn, waar geen remedie tegen is.’