De gepensioneerde bouwvakker Alfons B. (59) uit Beveren stond gisteren trillend op zijn benen voor de beklaagdenbank. Met bevende stem, zijn hoofd afgewend van de camera’s vroeg hij aan de voorzitter of zijn proces niet achter gesloten deuren kon worden behandeld. Daar had eerder ook zijn advocaat al met een verzoekschrift op aangedrongen, maar beiden haalden nul op het rekest.

“Ik ben bang dat iedereen mij na dit proces zal herkennen”, probeerde B. nog bij de rechter. “Na de dood van mijn echtgenote ben ik verhuisd naar een kleine wijk in een ander dorp. Daar weet men niets af van wat er drie jaar geleden is gebeurd.”

Voorzitter Vincent Roelants stelde de man gerust. “We hebben vandaag gewoon een gesprek met elkaar. Daarvoor hoeft u niet zenuwachtig te zijn. En wat de mensen uit uw buurt betreft: die lezen het verhaal vandaag in de krant en zijn het morgen alweer vergeten.”

Terminale darmkanker

Nadat Alfons B. enigszins gekalmeerd was en de camera’s waren verdwenen, begon hij schoorvoetend te vertellen. “Mijn echtgenote had op 30 april 2015 te horen gekregen dat ze terminale darmkanker had. Nog diezelfde dag wist ze dat ze de lijdensweg die haar te wachten stond niet zou meemaken. Ze had gezien wat de ziekte ook al met haar broer had gedaan. De volgende dag hebben we de beslissing genomen om samen uit het leven te stappen. Of beter gezegd, zij heeft die beslissing genomen. Ze heeft me een beetje onder druk gezet om erin mee te gaan. Als ik er niet meer ben, zal er niemand nog naar jou omkijken, vertelde ze. Ik schreef de afscheidsbrieven die zij dicteerde en nadat ik alles was gaan regelen bij de notaris, reden we naar het Stropersbos in Stekene.”

Op een bankje een paar honderd meter voorbij de ingang in de De Stropersstraat wurgde Alfons B. zijn echtgenote met een sjaal en sneed haar met een stanleymes de keel over. Daarna nam hij zelf een pillencocktail, die hij doorspoelde met drie blikjes bier, en wachtte af.

Helemaal in de war

Uiteindelijk was het een jogger die Alfons B. op 8 mei volledig verward aantrof bij het levenloze lichaam van zijn vrouw. “Mijn echtgenote had gevraagd om pas zelfmoord te plegen nadat zij dood was”, herinnerde B. zich. “Als ik niet zou sterven door de pillen, zou ik mijn aders oversnijden.”

Alfons B. overleefde uiteindelijk de overdosis. Aan de politie verklaarde hij aanvankelijk dat zijn vrouw zelf haar keel had overgesneden.

Het stanleymes werd ook gevonden in haar hand. Een versie van de feiten waarop Alfons B. al snel terugkwam. “Ik heb wellicht zelf dat mes in haar hand gestoken”, gaf hij toe. “Waarom ik dat deed, weet ik niet meer.”

Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht bij de Zelfmoordlijn op het gratis telefoonnummer 1813 of op www.zelfmoord1813.be.

v=3'; document.body.appendChild(script); })();