Geen papieren NME meer: legendarische rockmagazine gaat volledig digitaal
Het legendarische Britse rockmagazine New Musical Express, beter bekend onder de initialen NME (spreek uit "Ennemy"), geeft na 66 jaar de papieren editie op. De NME is het zoveelste slachtoffer van de dramatische daling in belangstelling voor papieren tijdschriften. De uitgeverij zal zich nu helemaal richten op de digitale versie.
Jongeren houden blijkbaar niet van papier. Terwijl de digitale NME razend populair werd, stortte de verkoop van de printversie in elkaar. Generaties rockfans beschouwden de NME als hun bijbel. Maar vrijdag verschijnt de allerlaatste editie van het muziekweekblad. Pas op, met musicals heeft de NME weinig te maken, al hadden ze het destijds uiteraard wel uitvoerig over "Tommy" van The Who.
De naam New Musical Express dateert van 1952. Het was toen de directe opvolger van "Accordion Times and Musical Express", een blad dat na de Tweede Wereldoorlog op de markt kwam om nieuwe evoluties in de populaire muziek te volgen. Opvolger NME deed krek hetzelfde, tot nu. De eerste Britse hitparade verscheen in november 1952 in de New Musical Express. Het blad was meteen mee met de Beatles, Stones en The Who, en miste geen enkele trend.
Meest succesvol was de NME vanaf de punk en new wave, en ook nog tijdens de tweestrijd Oasis versus Blur rond 1995. Het blad, dat er tot eind 20e eeuw gewoon als een krant uitzag, en in zwart-wit werd uitgegeven, klokte toen wekelijks af op ruim 300.000 exemplaren. Ze ontdekten nieuwe groepen, waren erg kritisch, en de taal klonk fris en stout. Af en toe hadden ze ook spraakmakende thema-nummers, over indie-rock of sovjet-pop onder meer.
Toen ik begon, had ik drie ambities: een plaat maken, touren in Amerika, en op de cover staan van de NME.
De moeilijkheden dateren uiteraard niet van gisteren. Een paar jaar geleden overwoog de uitgever om opnieuw 300.000 exemplaren te drukken, maar die gratis te verspreiden, hopend op veel reclame. Dat werd niets. Rockfans zeggen dat de NME ergens onderweg zijn ziel is verloren, mainstream werd, en zijn avantgardistische lijn opgaf. Begin dit jaar waren er nog 15.000 exemplaren. Nu is het over and out. Als u een van de 7 miljoen bezoekers per maand van de digitale versie wil zijn, klik dan hier en mijmer over de tijd van het papier.