Stedelingen moeten niets weten van zonnepanelen: “Tommelein moet tandje bijsteken”

© BELGAIMAGE

Ook vorig jaar zijn er in Vlaanderen weer een pak zonnepanelen bijgekomen. Maar die vind je weinig of niet in de steden. En in de armste én rijkste gemeenten zijn ze ook niet zo in trek. “Zonnepanelen zijn vooral populair bij de hardwerkende middenklasse, die ze een interessante investering vindt”, zegt N-VA-energiespecialist Andries Gryffroy.

farid el mabrouk

Tommelein kon het vorig jaar niet genoeg van de daken schreeuwen: leg zonnepanelen. De liberaal lijkt ook effectief veel particulieren te hebben overtuigd: in één jaar tijd kwamen er maar liefst 43.000 installaties bij, goed voor een kleine 200 megawatt. Dat is de helft van wat de kleinste kerncentrales in Doel produceren, ook al draaien die een heel jaar door en is er maar een deel van het jaar zon. In totaal ligt op de Vlaamse daken nu al voor 2,5 gigawatt aan zonne­panelen.

Opvallend is wel dat steden en verstedelijkte gebieden achterop hinken. Dat was in 2017 nog meer het geval dan het jaar ervoor. “Alleen langs Vlaamse velden en wegen kom je zonnepanelen tegen”, rekende Vlaams Parlementslid Andries Gryffroy uit.

Het zijn vooral de landelijke uithoeken van Vlaanderen die goed scoren: Limburg en de Westhoek. Niet omdat de zon daar meer schijnt, wel omdat de lokale distributienetbeheerders Infrax en Gaselwest zonnepanelen fel hebben gepromoot. Maar ook in vele andere landelijke gebieden raken de panelen goed ingeburgerd. Althans toch waar de middenklasse en het traditionele tweeverdienersgezin woont. “Voor hen is het een interessante investering. De panelen zijn ook veel goed­koper geworden, en hebben een mooi rendement”, zegt Bram Claeys, directeur van de Organisatie voor Duurzame Energie Vlaanderen (ODE).

De armere en heel rijke gemeenten doen het over het algemeen een pak minder goed. “Wie niet veel geld heeft, huurt ook vaak. En wie toch een huis heeft, zal dan eerder denken aan investeringen voor een betere isolatie en energiezuinige toestellen”, aldus Claeys. En onze rijkere medemens? Die houdt zich minder met zonnepanelen bezig of woont al in superzuinige nieuwbouwwoningen.

Minder zon

In de steden is dan weer minder zon, omdat ze dichtbebouwd zijn. En door de vele appartementen of meergezinswoningen heeft niet iedereen een eigen dak. Soms worden op woonblokken wel al panelen gelegd waarmee de gemeenschappelijke energiekosten worden gefinancierd, maar veel is dat niet.

Gryffroy wil dat minister Tommelein snel werk maakt van maatregelen om de trend in de steden te keren (zie hieronder).

“Minister Tommelein maakt wel veel wind rond zonne-energie en kondigt als volleerd communicator wel veel aan, maar hij moet dringend een tandje bijsteken. Het gaat allemaal veel te traag.” N-VA-energiespecialist Andries Gryffroy vindt dat de minister sneller werk moet maken van een aantal beloftes, zoals een regeling rond zonnedelen. Dat moet ­ervoor zorgen dat mensen in de steden en elders kunnen investeren in zonne­panelen die op andermans daken komen te liggen. Daken van bedrijven, particulieren of van de overheid. Met de winst daalt dan je eigen energiefactuur. “Tommelein kondigt het allemaal wel aan, maar nadien blijkt het toch iets ­ingewikkelder in elkaar te zitten,” stelt Gryffroy.

“De regeling rond zonnedelen komt er dit jaar nog. Het wordt momenteel met de netbeheerders en leveranciers uit­gewerkt. Gryffroy weet dat, want hij zit in de bestuursraad van Infrax”, klinkt het bij Tommelein, die benadrukt dat ook vorig jaar de doelstellingen ruimschoots werden gehaald. Bedoeling was om voor 150 megawatt extra te zorgen. Dat is ongeveer 180 geworden. “Ik kondig dus niet ­enkel aan. De cijfers bewijzen ook dat het mogelijk is.”

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen