Het slachtoffer deed op 16 augustus 2016 een eerste keer aangifte van slagen door de beklaagde. Ze had gedurende een week een relatie met hem gehad, maar die was intussen beëindigd. Toen ze haar spullen wilde ophalen, had hij haar tweemaal in het gezicht geslagen.

Op 30 maart 2017 volgde een tweede aangifte van het slachtoffer. Ze logeerde anderhalve maand bij de beklaagde, omdat ze nergens anders terecht kon. Hij had haar de voorbije weken al meermaals geslagen. De ene keer werd hij kwaad, omdat ze geen sigaret van hem wilde, de andere keer sloeg hij haar, omdat er geen eten op tafel stond. Ze vertelde de politie dat hij elke dag wiet gebruikte en ook veel dronk, waarna hij agressief werd.

Op 24 juli 2017 verwittigde een familielid van de beklaagde de politie, omdat hij zich zorgen maakte over het slachtoffer. Hij vreesde dat de beklaagde haar al een week in zijn stacaravan gevangen hield en dat hij haar sloeg. De politie viel er binnen en bevrijdde de vrouw. Ze was meermaals door de beklaagde verkracht en bont en blauw geslagen.

De beklaagde had voorts nog de zus van het slachtoffer belaagd en had een vroegere schoolvriendin afgeperst. Tot slot had hij ook nog zijn nonkel geslagen. “Beklaagde beschouwt anderen, en in het bijzonder vrouwen, als gebruiksvoorwerpen die hij kan aanwenden om zijn gewelddadige uitspattingen, zijn seksuele lusten en zijn financiële behoeften mee te bevredigen”, stelde de rechtbank.

De man liep al vijf veroordelingen op voor onder meer diefstal, verdovende middelen, slagen aan een agent en illegale wapendracht, maar trok daar geen lessen uit. Hij moet zijn (ex-)vriendin en vroegere schoolvriendin respectievelijk 9.688 euro en 9.085 euro schadevergoeding betalen.