Joligheid studenten kost Maartje 500 euro: “Laat mijn dure verkeersborden staan”

© ANDRE VERHOEVEN

1 / 2
thumbnail: null
thumbnail: null

Dertien verkeersborden moest Maartje Swillen huren en plaatsen in Leuven. Haar dak werd vernieuwd, het verkeer moest omgeleid. Na een paar dagen waren tien borden verdwenen. “Jolige studenten, neem ik aan. Maar hun joligheid kost me wel 500 euro. Dus laat die dingen alsjeblieft staan in het vervolg.”

Jesse Van Regenmortel

Eigenlijk begrijpt Maartje Swillen (32) niet goed waarom het zo’n populair gebruik is bij studenten om losstaande verkeersborden mee te graaien en als een trofee op te hangen in hun kot. Zij heeft daar esthetische vragen bij. Maar relevanter: ze heeft daar ethische vragen bij. “Ik moet daar financieel voor opdraaien”, zegt ze. “Niet een groot bedrijf of de stad of de staat. Dit kost mij evenveel als wanneer ze de vier banden van mijn auto lek zouden steken. Dat zou geen student in zijn hoofd halen. Maar dit is eigenlijk even erg.”

Swillen, die in Leuven een boekhandel uitbaat, gaat er toch van uit dat het studenten geweest zijn. “Een concurrerende aannemer zou er niets mee zijn, want die borden zijn gemerkt. Mijn aannemer stelt in Leuven overigens geen borden meer ter beschikking, omdat hij weet dat ze vaak gestolen worden.” Swillen had wel wat borden nodig. Haar straat in het centrum moest afgesloten voor de werken aan haar dak. De stad kon niet alle borden leveren, dus ging ze ze huren. Dertien stuks.

“Zo’n bord met een werkmannetje erop, een met pijlen en een om aan te duiden dat in de aanpalende straat tijdelijk tweerichtingsverkeer kon. En een groot oranje bord waarop de specifieke verkeerssituatie uitgelegd stond.” 500 euro huur kostte het haar, en 500 euro waarborg. “Die waarborg ben ik sowieso kwijt. Want afgelopen maandag werden de dertien borden geplaatst en tegen donderdag waren er tien verdwenen. Vrijdag heb ik aangifte gedaan bij de politie.”

Regularisatieronde?

Ze spreekt er luchtig over. “Die 500 euro gaat mij niet kopje-onder duwen, hé. Maar het is wel duur. Ik had met dat geld liever ineens plinten laten plaatsen in mijn huis. Of een deftige koffiemachine gekocht.”

Louis Tobback, toch al 22 jaar burgemeester in Leuven, heeft niet het gevoel dat verdwijnende verkeersborden een nijpend probleem zijn in zijn stad. Dus gaat hij hier niet verder op in. Nochtans. In Geel was er enkele jaren geleden een actie waarbij studenten verkeersborden konden binnenbrengen. Zonder straf. Toen vonden in Leuven ook tientallen borden spontaan hun weg terug naar de politie. Wie weet welke wonderen een nieuwe regularisatieronde zou doen.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen