Mea culpa van National Geographic: "Tientallen jaren lang was onze verslaggeving racistisch"
In het laatste nummer van National Geographic rekent het blad af met de manier waarop het de voorbije decennia schreef over "people of color". "We kunnen ons verleden niet langer negeren", schrijft de hoofdredactrice. "Het onderwerp ras is te belangrijk."
"Ik ben de tiende hoofdredacteur van National Geographic sinds het ontstaan van dit blad in 1888", schrijft Susan Goldberg. "Ik ben de eerste vrouw en de eerste Joodse in deze functie - twee groepen die hier ooit gediscrimineerd werden. Het doet pijn om de beschamende verhalen uit het verleden van dit magazine te delen."
In zijn recentste editie slaat National Geographic een opmerkelijk mea culpa. Niet toevallig gaat dat nummer over "ras": "Toen we beslisten om ons aprilnummer aan ras te wijden, vonden we dat we onze eigen geschiedenis eerst onder de loep moesten nemen." schrijft ze nog. "Hoe we over ras schrijven is belangrijk."
Decennia lang was onze berichtgeving racistisch. Om boven dat verleden te rijzen moeten we het eerst erkennen.
Aboriginals, slaven en exotische schoonheden
En dus liet het tijdschrift een befaamd historicus, gespecialiseerd in de geschiedenis van de fotografie en de geschiedenis van Afrika, door het archief bladeren. Wat John Edwin Mason van de Universiteit van Virginia aantrof, was niet erg fraai. In een nummer over Australië uit 1916 werden Aboriginals omschreven als "wilden" die "de laagste intelligentiegraad hebben van alle mensen."
Opmerkelijk is ook dat National Geographic tot in de jaren zeventig nauwelijks schreef over gekleurde Amerikanen, behalve dan in hun rol als landarbeiders of huispersoneel. Intussen beeldde het "inboorlingen" op andere plekken van de wereld af als "exotisch", als gelukkige - naakte - jagers of edele wilden - elk mogelijk cliché.
Talrijk zijn ook de foto's waarop een groep "inboorlingen" gefascineerd kijkt naar de "blanke reporter" die een camera of een ander stuk westerse technologie vasthoudt. "Het creeërt een dichotomie tussen 'wij' en 'zij', tussen beschaafd en onbeschaafd", schrijft Goldberg. Populair waren ook de foto's van mooie en schaarsgeklede vrouwen van eilanden in de Stille Oceaan.
Kolonisten en gekoloniseerden
"In tegenstelling tot tijdschriften als Life", concludeert Mason, "heeft National Geographic bijzonder weinig gedaan om zijn lezers voorbij de stereotypes te doen kijken die zo vastgeroest zitten in de blanke Amerikaanse cultuur. (...) Het tijdschrift verdeelde de wereld in kolonisten en gekoloniseerden. En dat is een kleurlijn."
Voor hoofdredactrice Susan Goldberg is die openbare schuldbekentenis absoluut noodzakelijk. "Zoveel verschrikkelijke gebeurtenissen van de afgelopen eeuwen zijn veroorzaakt door de overtuiging dat het ene ras inferieur is aan het andere. Het onderscheid tussen rassen is tot vandaag bepalend voor onze politiek, onze buurten en ons zelfbeeld."