Direct naar artikelinhoud
FILMTOP

Tien films die u deze week niet mag missen

Daniel Day-Lewis neemt meesterlijk afscheid van het vak in Phantom ThreadBeeld © Photo : Laurie Sparham / Focus

1. Io Sono l’Amore

Wie net als wij helemaal verliefd is geworden op Call Me By Your Name, mag Io sono l’amore deze week onder geen beding niet missen. Inderdaad, regisseur Luca Guadagnino hád al een meesterwerk op zijn naam staan. Waren daarin ook reeds aanwezig: de zwoele sfeer, het vurige verlangen, en de aandacht voor Italiaanse architectuur. Timothée Chalamet en Armie Hammer zijn niet van de partij, maar u krijgt wel een weergaloze Tilda Swinton in de plaats. Op 14/03 in KASKcinema (Gent).

2. Jurassic Park

The Post is nog niet eens helemaal uit de zalen verdwenen, of Steven Spielberg komt binnenkort alwéér met een nieuwe film. Ready Player One (release: 28/03) zou een groots spektakel vol overweldigende speciale effecten worden. Een kolfje naar Spielbergs hand dus, want de bekendste regisseur ter wereld heeft altijd zijn best gedaan om de technologische grenzen van de filmkunst te verleggen. Kijk naar Jurassic Park, zijn klassieker uit 1993, die de dinosaurussen terughaalde uit het Jura-tijdperk. Volgende week maandag kan u ze nog eens in volle glorie op groot scherm gaan bewonderen tijdens de Movie Classics van Kinepolis. Op 19/03 in alle Kinepolis-complexen.

3. Phantom Thread

Met Phantom Thread serveert Paul Thomas Anderson een oogverblindend elegant meesterwerkje. Wat begint als een bedrieglijk simpele love story, mondt uit in een mateloos fascinerend machtsspel tussen man en vrouw – met een verrassend kinky kantje. Sm zonder zweepjes, honderd keer spannender dan de drie Fifty Shades-films samen. Topacteur Daniel Day-Lewis zorgt voor een knetterend afscheid in zijn rol van narcistische modeontwerper. Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier het interview met Daniel Day-Lewis en Paul Thomas Anderson.

4. The Shape of Water

Als u na de Oscars nog steeds niet weet hoe dat nu juist zit met die film waarin een vrouw seks heeft met een vis, dan hebben we goed nieuws voor u: The Shape of Water, met 4 beeldjes de grote winnaar van de Academy Awards, speelt nog steeds op volle toeren in de bioscoop. Het is dus allesbehalve te laat om kennis te maken met Guillermo Del Toro’s hartverwarmende sprookje. Een visueel overweldigende ode aan de buitenbeentjes, waarin je heerlijk verloren kan zwemmen. Hoofdrolspeelster Sally Hawkins won dan geen Oscar, met haar woordeloze vertolking slaat ze de kijker wel geregeld met verstomming. Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Guillermo Del Toro.

5. Ciné Privé

Wie het korte niet eert, is het lange niet weerd. Dat is vier dagen lang het motto op Ciné Privé, een rondtrekkend filmfestival in Nieuw Gent. Op verschillende locaties worden kortfilms van jonge binnen- en buitenlandse filmmakers vertoond, en op zaterdag komen ook enkele grote namen aan bod: Nathalie Teirlinck, regisseur van Le passé devant nous, selecteerde een reeks kortfilms die haar geïnspireerd hebben. Zo kan u gaan kijken naar de eerste filmstapjes van onder meer Ruben Östlund (bekend van Gouden Palm-winnaar The Square), Nuri Bilge Ceylan (Winter Sleep) en Abbas Kiarostami (Taste of Cherry). Van 15 tem 18/03 in Nieuw Gent.

6. Call Me By Your Name

Niets mooier dan twee mensen die verliefd worden op het witte doek. In Call Me By Your Name zijn dat toevallig twee jongemannen. Met de meest clichématige, soms pijnlijk herkenbare emoties die daarmee gepaard gaan. En die staan volledig los van geaardheid. Regisseur Luca Guadagnino (A Bigger Splash) laat de zaken voor zich spreken. Liefde is liefde. En liefdesverdriet is dat ook. Prachtig poëtisch en verfijnd sensueel. Nu al dé liefdesfilm van het jaar. Nu in de zalen. Lees hier onze recensie en hier ons interview met regisseur Luca Guadagnino en hoofdrolspelers Timothée Chalamet en Armie Hammer.

7. I, Tonya

U dacht dat kunstschaatsen u geen moer kon schelen? Laat het heerlijke I, Tonya u dan het tegendeel bewijzen. Tonya Harding is nog steeds een van de meest gehate sportvrouwen ooit: ze zou de knie van haar rivale Nancy Kerrigan hebben laten kapotslaan. Regisseur Craig Gillespie toont dat de waarheid veel complexer is, en verwerkt verschillende – vaak tegenstrijdige – versies van de feiten in de film. Bovendien bekijkt hij Tonya’s bewogen leven door een tragikomische bril, met uiterst verfrissend resultaat. De Coen brothers on ice. Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Margot Robbie en Craig Gillespie.

8. Jusqu’à la garde

Xavier Legrand won op het Filmfestival van Venetië de prijs voor het beste debuut én die voor de beste regie met Jusqu’à la garde. Terecht, want het is opmerkelijk hoe hij in zijn eerste film meteen zijn eigen stem vindt. Een moeder die met haar ex-man in een vechtscheiding verwikkeld zit, eist de volledige voogdij over de kinderen. Is hij echt het gewelddadige monster dat zij van hem wil maken? Legrand laat je de hele film lang in het ongewisse, totdat uiteindelijk de ontstellende waarheid aan het licht komt. Een stijlvolle thriller die diep onder je huid kruipt. Nu in de bioscoop.

9. Ni juge, ni soumise

Criminelen weigert ze een hand te geven en wie een grote mond opzet, krijgt meteen van hetzelfde laken een pak. De Brusselse onderzoeksrechter Anne Gruwez biedt in Ni juge, ni soumise een fascinerende en wonderbaarlijke inkijk in de wereld van justitie, met zichzelf in een glansrol. Jean Libon en Yves Hinant, twee makers van het legendarische RTBF-programma Strip-tease, volgden haar drie jaar voor deze documentaire. Honderd minuten lang is het een opeenvolging van memorabele scènes die je aan het scherm kluisteren. Grappig, bizar, ontroerend, leerrijk en fascinerend. Nu in de bioscoop. Lees hier ons gesprek met Anne Gruwez en de makers van de film.

10. Tom of Finland

Wat hebben Freddie Mercury, de Village People en uw lokale sm-meester gemeen? Een liefde voor Tom of Finland, het gay-icoon dat leder en uniformen seksualiseerde in zijn stoute tekeningen. Dome Karukoski verfilmt zijn bewogen leven in een ietwat stuurloze, maar onderhoudende biopic. Daarin valt te zien hoe Tom of Finland – echte naam: Touko Laaksonen – zijn kunst gebruikte als een vorm van geweldloos verzet. Politiemannen die in het echte leven homo’s in elkaar sloegen, werden onder Laaksonens potlood net het object van homoseksueel verlangen. Of hoe Tom of Finland de repressieve autoriteiten in het gezicht swaffelde met dikke piemels. Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.