Kempens supertalent maakt profdebuut in het wielrennen: “Ik zal mijn best doen om Tom Boonen te evenaren”

Ook een spurter en flandrien

“Won Tom net als ik ook Parijs-Tours voor beloften? Dat wist ik niet. Maar ik hou van zware eendagskoersen. Ik was vorig jaar ook tweede in de Ronde van Vlaanderen. Die koersen tot en met de Amstel moeten mij liggen in de toekomst. Maar ik focus niet alleen op die wedstrijden, ik spurt ook graag. Ik hou van de adrenaline in de massasprinten. De juiste positie kiezen, jezelf smijten: ik doe dat graag, Het liefst na een zware race. Dan ben ik meestal fitter dan de rest. En het mag ook een beetje bergop gaan. Want in echt vlakke massasprinten, zeker na een makkelijke wedstrijd, kom ik wat snelheid tekort.”

“Nokereberg? Die korte inspanning moet mij liggen. Ik kijk uit naar mijn debuut, al start ik wel zonder druk. Maar er is een groot vraagteken: hoe sterk zal ik zijn in de finale? Het is met de profs, hé. Het niveau is een stuk hoger. Vrijdag rijd ik ook in Handzame en volgende week die nieuwe eendagswedstrijd in De Panne. Daarna focus ik weer op de beloftenwedstrijden zoals Gent-Wevelgem, Triptyque des Monts et Chateaux, Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Pas in de Ronde van Californië rij ik weer mee met de profs.”

Ook bij een Amerikaanse ploeg

Tom Boonen maakte zijn profdebuut bij US Postal, Jasper Philipsen koos voor het al even Amerikaanse Hagens Berman Axeon. “Vorig jaar ontmoette ik hun ploegmanager Axel Merckx in de Baby Giro, waar ik een rit won. Toen beslist werd dat BMC zou stoppen met zijn opleidingsteam, ben ik bij Axel op gesprek geweest. Ik stak ook mijn licht op bij Jasper Stuyven. In zijn tijd koerste Hagens Berman Axeon vooral in de States, terwijl de ploeg nu ook een Europees circuit afwerkt. Ik hou wel van uitdagingen. Ik wou niet heel de tijd in die Belgische structuur blijven. Bij Lotto bijvoorbeeld zijn het allemaal leuke jongens met wie ik graag in de ploeg zou zitten, maar ik wou wat verder kijken. Internationaler gaan.”

“Het is een professioneel continentale ploeg, waar ik zowel bij de profs als beloften kan rijden. Ik kan de grote beloftenkoersen rijden om te winnen en bij de profs kan ik al eens testen tussen die grote mannen. Heel de tijd alleen maar bij de profs rijden is te vroeg. Ik ben nog maar 20, hé. Ik mag mij niet kapot rijden. Eigenlijk mag ik nog drie jaar bij de beloften koersen. Ik heb dus nog wat tijd.”

Ook geboren in Mol

“Ik ben net als Tom geboren in Mol, maar ik kom uit Ham. Ik ging vorig jaar wel eens trainen met Tom en zijn trainingsgroep met onder anderen ook Maarten Wynants en Kenneth Vanbilsen. Jammer dat hij gestopt is natuurlijk, al heeft hij deze winter wel nog eens meegereden. Maar ik heb niet echt contact met hem, ik ga Tom ook niet stalken met berichtjes.”

“Ik kreeg wel mijn eerste fiets van Wilfried Peeters. Mijn papa kende hem via een gemeenschappelijke vriend en toen ik eens met papa op café ging in Mol, regelde Wilfried een fiets voor mij. Want ik heb het allemaal beetje bij beetje moeten ontdekken, ik kom niet uit een koersfamilie. Ik begon met fietsen op mijn twaalfde omdat ik er graag naar keek op tv. Ik voetbalde wel, maar koersen leek meer mijn ding. Bij de tweedejaarsnieuwelingen begon ik plots veel te winnen, ook al omdat ik meer trainde en mijn lichaam sterker werd. Maar pas vorig jaar, toen ik bij BMC internationale koersen won, besefte ik dat ik prof kon worden.”

En ook op weg naar Quick Step?

“Ik heb na dit seizoen nog een jaar contract bij Hagens Berman Axeon. Dan kan ik beslissen waar ik naartoe trek en of ik klaar ben om voor een groot team te rijden. Natuurlijk is Quick Step een ploeg waar ik ooit voor zou willen rijden, maar er zijn ook andere topteams waarvan ik droom. Er wordt gefluisterd dat ik binnen twee jaar de overstap zou maken naar het team van Patrick Lefevere omdat ze daar, net als bij Axel, rijden met Specialized. Maar ik heb nog niks getekend. Laten we niet vooruitlopen, eerst zien hoe het nu zal evolueren bij de profs.”