Hertekende Nokere Koerse kolfje naar de hand van talent Fabio Jakobsen, sterke Van Aert toont zich alweer

De 73ste editie van Nokere Koerse werd in een nieuw jasje gestoken. De Grote Markt van Deinze fungeerde nog steeds als startplaats, terwijl de Nokereberg in het slot traditiegetrouw de scherprechter was. Daartussen een totaal ander parcours: minder kilometers, maar in totaal wel 22 kasseistroken. "Zo wordt het pittiger en krijgen we meer spankracht", verklaarde koersdirecteur Rony Desloovere vooraf.  

Het vernieuwde traject kon acht avonturiers duidelijk bekoren. Onze landgenoot Timothy Stevens kreeg het gezelschap van Conor Dunne, Yannick Martinez, Simon Sellier, Martijn Budding, Daniel Turek, Ivo Oliveira en Rob Ruijgh. Het peloton liet snel begaan, in een mum van tijd sprokkelde de vroege vlucht maar liefst elf minuten bij elkaar. De koerssituatie lag met andere woorden voor een tijdje vast. Tóch even opschudding onderweg: Wout van Aert smakte tegen de grond, maar kwam er zonder kleerscheuren vanaf. 

De gang in de grote groep kwam er na een poosje uiteindelijk toch in. Onder impuls van CCC en Veranda's Willems-Crelan nam de voorgift van de leiders tijdens de vier kleine lussen een flinke duik. Op 58 kilometer van de finish - wanneer de twee allesbeslissende plaatselijke ronden zich aandienden - had het achttal nog amper vier minuten over. Wanneer de renners ook nog eens de lastige kasseien van de Lange Aststraat, de Huisepontweg en Wannegemdorp voor de wielen kregen, was het hek door een serieus bommetje van Van Aert helemaal van de dam. De wereldkampioen veldrijden vormde met onder meer Pieter Serry en Loïc Vliegen een elitegroepje, terwijl achteraan de deur wagenwijd openstond. Een traditionele massasprint kregen we dankzij het hertekende parcours dus niet. 

Op tien kilometer van de finish werd Conor Dunne - de laatste moedige vroege vluchter - gegrepen, terwijl ook een flink uitgedund peloton ondanks het berenwerk van de achtervolgende groep opnieuw kwam aansluiten. Zo gingen we met een dertigtal hoofdrolspelers de finale in. Een tweede passage over de netelige kasseistroken bracht ondanks een nieuwe demarrage van Van Aert en Vliegen immers geen afscheiding meer, waardoor we met een beperkte groep op de Nokereberg gingen spurten om de bloemen. Er stond geen maat op de Nederlander Fabio Jakobsen, die van ver op kop ging en Quick.Step Floors een nieuwe triomf bezorgde. Meteen de eerste profzege van het 21-jarig talent. 

Onze landgenoot Amaury Capiot (Sport Vlaanderen-Baloise) sprintte naar de tweede plaats, de Fransman Hugo Hofstetter mocht mee op het podium. Op de erelijst volgt Jakobsen Nacer Bouhanni op. 

"Voor wie mij niet moest kennen: ik ben Fabio Jakobsen, ik kom uit een heel klein dorpje in Nederland dat Heukelem heet. Ik ben 21 jaar, vind fietsen heel leuk en hou bovendien van winnen", lachte Jakobsen na zijn eerste profzege. "Vandaag mocht ik het proberen in de sprint en dat is me zeker gelukt. Het was de bedoeling zo rustig mogelijk te blijven. Ik had de finale van vorig jaar echt goed bekeken en zelfs bestudeerd. Ik zag hoe Nacer Bouhanni hier de maat nam van iedereen, maar bovenal hoe hij dat juist deed. Ik moest als derde of vierde de laatste bocht aansnijden en er dan uit komen. Dat lukte."

Deze zege zou wel eens de start kunnen zijn van een mooie carrière. "Ik moet mezelf nog helemaal ontwikkelen. Bij de beloften kon ik sprinten op het vlakke, maar ook als het op macht aan kwam. Ik zoek nu waar mijn echte specialiteit ligt. Natuurlijk hou ik er een heel bescheiden programma op na. Ik moet bij dit team niet verwachten dat ik meteen de Ronde van Vlaanderen mag rijden of de Tour kan afwerken. Renners als Nikki Terpstra en Philippe Gilbert, om er nog maar twee te noemen, zijn de kopmannen. Het is in wedstrijden als Nokere Koerse dat ik mijn kans moet grijpen. En ik ben jong. Ik heb nog tijd om te rijpen. Vrijdag start ik in de Bredene-Handzame Classic, daarna volgt de Driedaagse van De Panne."

"Ik ben tevreden dat ik als tweede kan eindigen. Zeker na de tegenslagen die ik kende en na het harde werk om terug te staan waar ik nu sta", reageerde Amaury Capiot. "Ik had afgelopen week een ploegstage in Calpé en dat maakte het de eerste honderd kilometer heel zwaar. Maar dan liep het alsmaar beter. Ik bouw mijn conditie op en met die dichtste ereplaats ben ik goed op dreef. Binnenkort rijd ik nog de Driedaagse De Panne, Gent-Wevelgem en de Ronde van Vlaanderen."

Hugo Hofstetter (Cofidis) werd derde en deed dat met een zelfgemaakt rugnummer 3. "Tja, ik was mijn officiële rugnummers in het hotel vergeten. De verzorgers hebben voor de start dan maar vlug een rugnummer drie in elkaar geflanst", vertelde de Fransman. "We pakken met deze derde plaats nu toch weer wat punten voor de Europa Tour. De ploeg werkte hard voor mij en dat zorgde ervoor dat ik me kon mengen in de eindspurt. Spijtig genoeg moest ik nog twee renners voor laten gaan."

"In de finale hield ik het tempo zo hoog mogelijk. Dat voor Sean De Bie. Die kaart gingen we spelen als het tot een sprint zou komen", vertelde Van Aert na afloop. "Ik koers eigenlijk altijd om te winnen, maar als dat niet tot de mogelijkheden behoort, kan ik me wel wegcijferen voor mijn teamgenoten, die ook al veel voor mij gedaan hebben. Het werd hier voor mij een goed doorgedreven training. Ik heb enkele keren fiks doorgetrokken en testte de benen meermaals. Je kon hier goed testen hoe ver je echt staat."

"Vanavond blijf ik op hotel met de ploeg. Morgen gaan we immers het parcours van de Ronde van Vlaanderen verkennen. Vanuit Nokere gaat het straks met de fiets naar Nazareth, waar het rennershotel is. Dus dat is nog wat bijtrainen na een pittige koers. Een uurtje extra fietsen denk ik."

Cesare Benedetti (BORA - hansgrohe) moet een boete van 200 Zwitserse frank ophoesten omdat hij op het fietspad ging rijden. De Italiaan hoopte zo op te schuiven in het peloton, maar wist niet dat het fietspad plots weg liep van het eigenlijke parcours. Hij moest zo zelfs even inhouden om weer helemaal achteraan het peloton opnieuw aan te sluiten. En dat net voor de wagen van de voorzitter van de wedstrijdjury.

Meteen riep de dienstdoende juryvoorzitter, de Spanjaard Pedro Garcia Mozo, de renner in kwestie bij zich. "Iedereen weet dat hij niet op het fiets- of voetpad mag rijden. Daarom gaf ik Benedetti onmiddellijk een uitbrander. Ik kon hem ook direct uit koers gezet hebben, maar er waren toch wel wat verzachtende omstandigheden", verduidelijkte UCI-voorzitter Garcia Mozo.

"Allereerst betekende zijn actie geen enkel gevaar voor de toeschouwers. Bovendien haalde hij geen voordeel uit dit alles. Integendeel. Hij moest zelfs stevig in de remmen en helemaal achteraan het peloton opnieuw aansluiten. Het kost hem wel 200 Zwitserse frank. Dat kon ik niet achterwege laten. Enkel zo zullen renners tot het besef komen dat het niet kan om op fiets- of voetpaden te rijden. Wij hebben hier met de UCI al uitvoerig over gesproken en signalen gegeven dat wij dit niet meer tolereren."