Vrijspraak voor jonge vrouw voor moord op 4-jarig broertje

Op de vraag of de jonge vrouw van 20 schuldig is aan de moord op haar vierjarig broertje heeft de volksjury na een urenlang beraad "nee" geantwoord. Er heerste heel wat twijfel, dus werd het meisje vrijgesproken. De voorzitter richtte op het einde nog het woord tot haar: "Het is geen zuivere vrijspraak. Ik hoop dat je geweten zuiver is." Het hof is er immers niet 100 procent zeker van dat ze haar broertje vermoord heeft. Een opvallende wending vanmorgen in de zaak was al dat ook het Openbaar Ministerie de vrijspraak vroeg – net als de advocaat van de verdachte. 

"Aan de ene kant ben ik opgelucht, maar alles meteen vergeten, gaat niet", vertelde de vader van het meisje. "Als je een zoon verloren hebt, en je dochter is erbij betrokken, dat is niet gemakkelijk. Door een fout die de speurders gemaakt hebben, hebben ze een onschuldig meisje opgesloten. Ze hebben tijd verloren, haar studies werden verstoord. Dat alles om terug naar af te gaan, dat is zwaar, ook voor haar."

Bijna drie jaar geleden is het intussen dat de vierjarige kleuter stierf. Het gerecht beschouwde het overlijden als verdacht en opende een onderzoek. Het lichaam van de jongen vertoonde onder meer letsels die konden wijzen op wurging. Maar andere, latere medische verslagen stelden dat ook andere doodsoorzaken - zoals een epilepsieaanval of ademhalingsdeficiëntie - niet uit te sluiten waren.

De twijfel - waardoor het meisje vrijgesproken werd - kwam vooral door de getuigenis van de spoedarts, die met zijn team het slachtoffer meer dan 40 minuten probeerde reanimeren. Hij verklaarde toen dat hij geen enkel spoor van geweld op het lichaam had opgemerkt en gaf toe dat de strangulatiegroef mogelijk veroorzaakt werd door het snoer van het beademingsmasker. Tijdens het onderzoek werd de spoedarts nooit ondervraagd. "Een fout", vindt Yannick De Vlaemynck, de advocaat van de jonge vrouw. Hij beseft wel dat de zaak een hele andere uitkomst had kunnen hebben, mocht hij voor een correctionele rechter gekomen zijn.

De wetsdokter daarentegen getuigde dat hij het moeilijk te geloven vindt dat de letsels te wijten zijn aan het snoer. "Ik vind het moeilijk te geloven dat dit snoer dit spoor veroorzaakt heeft. De letsels aan de longen, de tekenen rond de ogen en de lineaire groef rond de nek vormen een verzameling elementen die wijzen op een mechanisme van mechanische verstikking, of een wurging met snoer in deze zaak." Toch erkende hij dat de sporen mogelijk ook veroorzaakt konden zijn door de reanimatie. 

Op 1 juli 2015 belde de toen 18-jarige verdachte in paniek aan bij de buren. Ze had haar broertje roerloos aangetroffen in de zetel. De hulpdiensten kwamen nog ter plaatse en probeerden de kleuter nog te reanimeren, maar tevergeefs. Het vierjarig jongetje overleed dezelfde dag nog. Twee weken voor de feiten was het jongetje al eens onwel geworden.

Bij de autopsie werden sporen van wurging aangetroffen. Het onderzoek wees al snel in de richting van zijn zus. In september 2016 werd ze door de Kamer van Inbeschuldigingstelling doorverwezen naar het hof van assisen. De beschuldiging? Moord. Volgens de speurders klopten haar verklaringen niet met de vaststellingen van de wetsdokter. 

Het meisje zou op dat moment een geheime relatie gehad hebben. De aanklager vermoedde dan ook dat de vierjarige kleuter om het leven werd gebracht omdat hij het afspraakje in de weg stond of omdat hij de relatie zou verklikken aan de ouders.