Naar de bioscoop deze week? Deze films moet u ab-so-luut zien

1. God’s Own Country

Een jonge schapenboer leert wat liefde is in het ruige homodrama God’s Own Country. Vanwege de groene setting, de viriele personages en de gay romance wordt de film nu al de Britse Brokeback Mountain genoemd: niet onterecht, want dit debuut van Francis Lee is zeker even ontroerend als de film van Ang Lee. En toch ook iets helemaal anders: niet homoseksualiteit is hier het grote obstakel, maar wel het emotionele pantser dat het stugge hoofdpersonage Johnny heeft aangetrokken. Een uiterst fysieke film, waarin aanrakingen meer vertellen dan woorden. 

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons stuk over waarom de beste liefdesfilms tegenwoordig queer zijn.

2. A Better Man

Woensdag gaat in Leuven het beste documentairefestival van het land van start: Docville. Voor de openingsavond hadden de organisatoren met Morgan Spurlock een vette vis gevangen. De regisseur van Super Size Me zou een masterclass komen geven, en Super Size Me 2 komen voorstellen. Maar in plaats daarvan werd het “Super size #MeToo”: in een opmerkelijke open brief bekende Spurlock eind vorig jaar dat hij deel was van het probleem. Zijn komst naar Leuven werd terstond geannuleerd. Docville schakelde snel en koos A Better Man als vervanger: een erg persoonlijke documentaire die aansluit bij de #MeToo-kwestie. Regisseuse Attiya Khan gaat de confrontatie aan met haar voormalige vriend, die haar lang geleden mishandelde. 

Op 21, 28 en 29/03 op Docville (Leuven). Lees hier ons dossier over het documentairefestival Docville.

3. Double Indemnity

Er vallen veel lessen te trekken uit Double Indemnity. Over hoe je verzekeringsfraude best niet aanpakt: de film gaat over een man en een vrouw die zich zwaar in de nesten werken wanneer ze haar echtgenoot vermoorden om het geld van zijn levensverzekering op te strijken. Maar ook over hoe je een film maakt die de tand des tijds moeiteloos doorstaat. Deze uitmuntende film noir is een van de beste illustraties van het meesterschap van regisseur Billy Wilder, die het scenario schreef in samenwerking met de legendarische detective-auteur Raymond Chandler. 

Op 26/03 in Cinema RITCS (Brussel).

4. Phantom Thread

Met Phantom Thread serveert Paul Thomas Anderson een oogverblindend elegant meesterwerkje. Wat begint als een bedrieglijk simpele love story, mondt uit in een mateloos fascinerend machtsspel tussen man en vrouw – met een verrassend kinky kantje. Sm zonder zweepjes, honderd keer spannender dan de drie Fifty Shades-films samen. Topacteur Daniel Day-Lewis zorgt voor een knetterend afscheid in zijn rol van narcistische modeontwerper. 

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier het interview met Daniel Day-Lewis en Paul Thomas Anderson.

5. Caniba

Kent u Issei Sagawa? Hopelijk niet persoonlijk, want Sagawa is de Japanse kannibaal die in 1981 de Nederlandse studente Renée Hartevelt opat. Een uiterst gevaarlijk en gestoord individu, dat al na twee jaar uit de gevangenis werd vrijgelaten door een bizarre samenloop van juridische omstandigheden. Vandaag leeft Sagawa op vrije voeten in Tokio. Regisseurs Lucien Castaing-Taylor en Verena Paravel maakten een experimentele documentaire over de man – in extreme close-ups, zodat u bijna zelf kan vaststellen of de adem van Sagawa nog naar mensenvlees stinkt. 

Op 22/03 in KASKcinema (Gent).

6. Call Me By Your Name

Niets mooier dan twee mensen die verliefd worden op het witte doek. In Call Me By Your Name zijn dat toevallig twee jongemannen. Met de meest clichématige, soms pijnlijk herkenbare emoties die daarmee gepaard gaan. En die staan volledig los van geaardheid. Regisseur Luca Guadagnino (A Bigger Splash) laat de zaken voor zich spreken. Liefde is liefde. En liefdesverdriet is dat ook. Prachtig poëtisch en verfijnd sensueel. Nu al dé liefdesfilm van het jaar. 

Nu in de zalen. Lees hier onze recensie en hier ons interview met regisseur Luca Guadagnino en hoofdrolspelers Timothée Chalamet en Armie Hammer.

7. The Shape of Water

Als u na de Oscars nog steeds niet weet hoe dat nu juist zit met die film waarin een vrouw seks heeft met een vis, dan hebben we goed nieuws voor u: The Shape of Water, met 4 beeldjes de grote winnaar van de Academy Awards, speelt nog steeds op volle toeren in de bioscoop. Het is dus allesbehalve te laat om kennis te maken met Guillermo Del Toro’s hartverwarmende sprookje. Een visueel overweldigende ode aan de buitenbeentjes, waarin je heerlijk verloren kan zwemmen. Hoofdrolspeelster Sally Hawkins won dan geen Oscar, met haar woordeloze vertolking slaat ze de kijker wel geregeld met verstomming. 

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Guillermo Del Toro.

8. I, Tonya

U dacht dat kunstschaatsen u geen moer kon schelen? Laat het heerlijke I, Tonya u dan het tegendeel bewijzen. Tonya Harding is nog steeds een van de meest gehate sportvrouwen ooit: ze zou de knie van haar rivale Nancy Kerrigan hebben laten kapotslaan. Regisseur Craig Gillespie toont dat de waarheid veel complexer is, en verwerkt verschillende – vaak tegenstrijdige – versies van de feiten in de film. Bovendien bekijkt hij Tonya’s bewogen leven door een tragikomische bril, met uiterst verfrissend resultaat. De Coen brothers on ice. 

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Margot Robbie en Craig Gillespie.

9. Ni juge, ni soumise

Criminelen weigert ze een hand te geven en wie een grote mond opzet, krijgt meteen van hetzelfde laken een pak. De Brusselse onderzoeksrechter Anne Gruwez biedt in Ni juge, ni soumise een fascinerende en wonderbaarlijke inkijk in de wereld van justitie, met zichzelf in een glansrol. Jean Libon en Yves Hinant, twee makers van het legendarische RTBF-programma Strip-tease, volgden haar drie jaar voor deze documentaire. Honderd minuten lang is het een opeenvolging van memorabele scènes die je aan het scherm kluisteren. Grappig, bizar, ontroerend, leerrijk en fascinerend. 

Nu in de bioscoop. Lees hier ons gesprek met Anne Gruwez en de makers van de film.

10. Tom of Finland

Wat hebben Freddie Mercury, de Village People en uw lokale sm-meester gemeen? Een liefde voor Tom of Finland, het gay-icoon dat leder en uniformen seksualiseerde in zijn stoute tekeningen. Dome Karukoski verfilmt zijn bewogen leven in een ietwat stuurloze, maar onderhoudende biopic. Daarin valt te zien hoe Tom of Finland – echte naam: Touko Laaksonen – zijn kunst gebruikte als een vorm van geweldloos verzet. Politiemannen die in het echte leven homo’s in elkaar sloegen, werden onder Laaksonens potlood net het object van homoseksueel verlangen. Of hoe Tom of Finland de repressieve autoriteiten in het gezicht swaffelde met dikke piemels. 

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.