De zaak kwam in 2009 aan het licht toen op Brussels Airport een pakje werd ontdekt met daarin Nexavir, een product dat in ons land niet verkrijgbaar is. De Meirleir schreef het middel voor aan zijn patiënten met het Chronisch Vermoeidheidssyndroom (CVS), die hij behandelde via zijn vzw Himmunitas. Het parket vond het echter niet kunnen dat het middel werd ingevoerd door het bedrijf Health Management Associates waar De Meirleirs echtgenote in actief was.

Bovendien is Nexavir volgens het parket een geneesmiddel. Dat zou niet alleen blijken uit wetenschappelijk onderzoek door de Nederlandse overheid, ook De Meirlier zelf zou dat zo aangeduid hebben op de artsenverklaring die hij invulde om Nexavir te laten invoeren.

Het Brusselse parket vorderde vorige maand een geldboete tegen de vier verdachten, zonder evenwel de hoogte van de geldboete te specifiëren. De verdediging voerde aan dat de strafvordering onontvankelijk was, onder meer omdat de professor in acht jaar onderzoek slechst één keer verhoord was, bovendien zonder bijstand van een advocaat. Volgens de verdediging bestond er ook onduidelijkheid over de vraag of Nexavir wel een geneesmiddel was, of een voedingssupplement dat antiviraal is en werkt tegen ontstekingen, zoals de professor zelf voorhield.

Professor De Meirleir zou naar eigen zeggen ook nooit enig financieel voordeel gehaald hebben uit de verkoop van Nexavir.