Dinosauriërs gebruikten hun hoorns niet in eerste plaats om te vechten maar voor iets heel anders

We kennen ze allemaal wel, de plaatjes van de indrukwekkende Triceratops die met zijn gigantische hoorns een Tyrannosaurus Rex afweert. Jammer genoeg blijken die niet op realiteit te berusten. Los van het feit dat er geen enkel bewijs is dat de twee dino’s elkaar ooit tegen het lijf gelopen zouden zijn, zou de Triceratops zijn hoorns vooral voor iets anders hebben gebruikt.

Dat staat te lezen in een nieuwe studie die gepubliceerd werd in het wetenschappelijk tijdschrift Proceedings of the Royal Society B. De onderzoekers onderzochten 350 kenmerken van 46 soorten ceratopsen over een tijdspanne van 15 miljoen jaar. En daaruit kwam een heel andere oorzaak naar voren waarom de hoorns vaak heel ontwikkeld waren.

Kon het zijn dat de verschillende soorten zich zo van elkaar konden onderscheiden, zodat ze niet met een gelijkend dier van de verkeerde soort paarden? Dan zouden soorten die geïsoleerd leefden zich met een ander tempo ontwikkeld hebben dan soorten die wel veel contacten hadden. Maar een analyse toonde aan dat dit niet het geval was. Meer nog, de ornamenten ontwikkelden zich doorgaans veel sneller dan andere kenmerken van de reptielen.

Wat zat er dan wel achter? Wel, volgens de studie dienden ze in de eerste plaats voor seksuele selectie. “Het moet een beetje geweest zijn zoals bij pauwen vandaag”, aldus Andrew Knapp van de Queen Mary University in Londen, die de leiding had over het onderzoek. “De dieren probeerden met hun hoorns hun kwaliteiten te laten zien aan potentiële partners en hun goede genetische materiaal.”

Een opmerkelijk verschil met heel wat dieren vandaag: bij de ceratopsen ontwikkelden zowel de mannetjes als de wijfjes de hoorns en indrukwekkende kragen en daarvoor hebben de wetenschappers nog geen verklaring. Daarvoor is nog verder onderzoek nodig.