De jonge stemmen van March For Our Lives

Naomi Wadler (11), leerling-activiste

Naomi Wadler is elf en zit in het vijfde leerjaar in een school in Alexandria, Virginia. Zelf noemde ze zich de vertegenwoordiger van de Afro-Amerikaanse meisjes die worden genegeerd door de media. "Ze staan niet op de voorpagina's van de kranten, en ze openen 's avonds nooit het televisiejournaal", zei ze in haar speech in Washington.

Vorige week leidde Naomi de walk-out van haar eigen lagere school, om zo aan te sluiten bij de nationale beweging. Haar schooldirecteur was aanvankelijk weinig opgezet met de actie, maar toonde uiteindelijk zijn sympathie vanwege Naomi's vastberadenheid. 

De leerlingen van Alexandria bleven één minuut langer uit de klassen, om ook de 17-jarige Afro-Amerikaanse Courtlin Arrington uit Alabama te herdenken. Zij liet op 7 maart het leven na een shooting in haar school.

"Ik ben hier om te zeggen dat ook deze meisjes herdacht moeten worden", sprak Naomi. "Sommigen vinden dat ik te jong ben om deze ideeën te hebben. Ze zeggen dat ik een hulpmiddel ben van een naamloze volwassene. Maar dat is niet waar. Mijn vrienden en ik zijn misschien nog maar elf, en we zitten nog maar op de lagere school. Maar we beseffen dat het leven niet voor iedereen gelijk is, en we weten wat goed is en wat slecht." 

Waarna ze de wereld er fijntjes op wees dat zij en haar haar klasgenoten over amper zeven jaar zelf mogen stemmen.

Haar speech is veelbesproken op de sociale media, maar ook in de reguliere pers. Zelfs het modeblad Vogue wijdde een artikel aan de jonge activiste.

Yolanda Renee King (9), kleindochter Martin Luther King jr.

Yolanda Renee King, de oudste kleindochter van de burgerrechtenactivist Martin Luther King, inspireerde zich voor haar toespraak tijdens de March For Our Lives op de legendarische toespraak van haar grootvader. "Mijn grootvader had een droom dat zijn kinderen niet beoordeeld zullen worden op de kleur van hun huid", herinnerde ze het publiek tijdens haar verrassingsoptreden aan de inhoud van de speech van haar grootvader op 28 augustus 1963 in Washington.

"Ook ik heb een droom: genoeg is genoeg. Dit zou een wapenvrije wereld moeten zijn", vervolgde de negenjarige Yolanda. 

Ze riep de menigte toe en vroeg alle manifestanten tot drie keer toe haar woorden te herhalen. "Verspreid mijn woorden! Horen jullie mij? Over de hele wereld! Wij gaan een grote generatie zijn." 

Het meisje kreeg een daverend applaus van de tienduizenden mensen in Washington voor haar korte toespraak. 

Yolanda Renee King stond samen met Jaclyn Corin (17) op het podium, een studente aan de Stoneman Douglas High School in Florida. Die had eerder in een interview gezegd dat ze de mars vergeleek met het protest tegen de Vietnamoorlog en de grote demonstraties voor de mensenrechten.

Yolanda's tante, Bernice King, was trouwens ook op de afspraak in de Amerikaanse hoofdstad. Zij verstuurde de hele tijd tweets met getuigenissen van studenten die wapengeweld hadden overleefd.

Emma Gonzalez (17): overlevende van Stoneman Douglas

Woorden kunnen door merg en been gaan. Dat bewees de 17-jarige Emma Gonzalez tijdens de March Of Our Lives. Ze overleefde de schietpartij in februari in de Stoneman Douglas High School en groeide uit tot het symbool van de Never Again-beweging.

Zes minuten en twintig seconden duurde haar speech tijdens de March Of Our Lives. Precies de tijd die de schietpartij op haar school in Florida duurde. Ze was erbij die dag. Ze kon zich verstoppen in het auditorium van de school. Pas twee lange uren later werd ze samen met tientallen medescholieren in veiligheid gebracht. Haar krachtige toespraak afgelopen weekend, gevolgd door een minutenlange stilte, ging de wereld rond.

Gonzalez, kind van een Amerikaanse moeder en een Cubaanse vader, trok de eerste keer de aandacht toen ze enkele dagen na de schietpartij op haar school, met overslaande stem en huilend, een beklijvende speech gaf tijdens een manifestatie tegen wapengeweld. Haar speech, waarin ze haar leeftijdgenoten opriep om politici onder druk te zetten om de wapenwet aan te passen, ging meteen viraal.

Later volgden nog een hoop opgemerkte televisie-interviews, waarbij telkens miljoenen Amerikanen haar emotioneel maar rustig gebracht verhaal aanhoorden. Op Twitter kreeg ze in amper een week tijd meer dan een miljoen volgers.

Al krijgt ze ook zware aanvallen te verduren, vooral uit rechtse hoek. Ze kreeg al commentaar op haar biseksualiteit, haar kortgeschoren haar en haar huidskleur. Maar voor jong Amerika groeide ze uit tot een ware held. (CG)