OPINIE: "Artsen beloven nooit iemand schade te berokkenen, hoe kan je de gevolgen van genitale verminking nog beargumenteren wanneer uitgerekend zij de praktijk uitvoeren?"
Eerder deze week verscheen een opvallend bericht in de Vlaamse media. Volgens Marc Van Impe, medisch journalist, wordt vrouwelijke genitale verminking (VGV) uitgevoerd door Belgische artsen in hun praktijken. De drijfveer van deze artsen is vaak dat zij de nefaste gevolgen, gebonden aan genitale verminking, onder controle zouden houden door ze in een medisch gecontroleerde omgeving uit te voeren. Men vreest dat de verminking in elk geval zal plaatsvinden en wil de risico’s tot een minimum beperken door te verhinderen dat ze uitgevoerd wordt door andere besnijder/-ster in rudimentaire omstandigheden.
Voor GAMS België, een gespecialiseerde organisatie die zich inzet tegen vrouwelijke genitale verminking, komt de vaststelling van Van Impe niet meteen als een verrassing. Wij weten dat de vraag naar genitale verminkingen binnen Belgisch grondgebied bestaat en vermoedden dat hier een aanbod voor gecreëerd werd, ondanks dat de praktijk bij wet verboden is. Waar een vraag is, wordt meestal een antwoord gevonden. Wanneer artsen overgaan tot het uitvoeren van de praktijk, gebeurt dit vaak uit een gebrek aan inzicht in de complexiteit van het thema.
De medicalisering van vrouwenbesnijdenis is namelijk op verschillende vlakken problematisch. Alle vormen kunnen namelijk nefaste gevolgen hebben voor de lichamelijke en mentale gezondheid van de vrouw. Het idee dat dat de zogenaamd ‘mildere’ vormen van vrouwenbesnijdenis mildere gevolgen zouden hebben, klopt niet. Het ontstaan van bloedingen, bijvoorbeeld, heb je ook als medisch deskundige nooit helemaal onder controle. Het verhaal van Mayar Mohamed Moussa, die stierf in 2016 nadat ze VGV had ondergaan in een Egyptisch ziekenhuis, is een duidelijk voorbeeld. Ook op lange termijn zijn de vorming van overtollig littekenweefsel, abcessen, seksuele moeilijkheden, enz. niet te voorspellen.
In plaats van in te gaan op de vraag genitale verminking uit te voeren, roept GAMS België artsen dan ook op om hun preventieve rol ten volle op te nemen
Laat ons bovendien ook niet vergeten dat genitale verminking een schending is van de mensenrechten en een duidelijke vorm van gendergerelateerd geweld. Het heeft mede als doel het gedrag en de seksualiteit van vrouwen te controleren. Besnijdenis wordt als een soort waarborg gezien voor de maagdelijkheid tot het huwelijk en tot ‘zedig’ gedrag. Dergelijke vormen van geweld komen voor in alle patriarchale samenlevingen. Door vrouwelijke genitale verminking te medicaliseren, kan deze onderliggende gedachte blijven bestaan en wordt deze vorm van gendergebonden geweld geïnstitutionaliseerd.
Ten slotte wordt genitale verminking meestal uitgevoerd op jonge kinderen, zonder rekening te houden met hun instemming. Maar zelfs wanneer de praktijk uitgevoerd wordt met instemming van de betrokkene, is de sociale druk zo groot dat de vrijwilligheid van dergelijke toestemming sterk in vraag gesteld dient te worden. Medicalisering lost dit probleem niet op, integendeel.
Medicalisering maakt de sensibilisering tegen vrouwenbesnijdenis ingewikkelder. Artsen beloven, volgens de Eed van Hippocrates, nooit iemand schade te zullen berokkenen. Maar hoe kan je de nefaste gevolgen van genitale verminking nog beargumenteren wanneer uitgerekend artsen de praktijk uitvoeren? De boodschap van activisten riskeert in dit geval als ongeloofwaardig te worden beschouwd.
Artsen hebben als taak zorg te dragen voor de gezondheid van personen. Zij hebben ook het mandaat om de patiënt te informeren over hun gezondheid. Sensibiliseren omtrent praktijken die schadelijk zijn, vormt hier een deel van. Vanuit hun expertise zijn gezondheidsdeskundigen bij uitstek een van de partijen die de strijd tegen vrouwelijke genitale verminking kracht bij kunnen zetten.
Medicalisering lost dit probleem niet op, integendeel
In plaats van in te gaan op de vraag genitale verminking uit te voeren, roept GAMS België artsen dan ook op om hun preventieve rol ten volle op te nemen. Om te weten hoe ze dit het best doen, staan gespecialiseerde organisaties klaar om te ondersteunen en mee te denken.
Recent onderzoek toont aan dat, binnen België, de meeste personen die te maken krijgen met VGV in Vlaanderen verblijven. Desondanks kampen de organisaties die zich inzetten voor de preventie van de praktijk met groot tekort aan werkingsmiddelen. Om te vermijden dat vrouwenbesnijdenis in België verdergezet zou worden, moeten professionals op het terrein en betrokken personen voldoende begeleiding krijgen. Om dit te kunnen garanderen, hebben gespecialiseerde organisaties nood aan structurele en voldoende werkingsmiddelen.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Neem nu deel aan de Gouden Giro en maak kans op de hoofdprijs van 5.000 euro dankzij HLN
-
PREMIUM
EXCLUSIEF. Belgische wetenschappers ontdekken schadelijke roetdeeltjes in hersenen: “Ze stapelen zich op in belangrijke delen van ons brein”
Elke dag ademen we schadelijke roetdeeltjes in door luchtvervuiling. Dat ze in ons lichaam terechtkomen, wisten wetenschappers al. Maar Belgische onderzoekers aan de UHasselt hebben nu ontdekt dat ze niet alleen tot in onze hersenen raken, ze verzámelen zich daar ook in bepaalde delen. Om welke delen van ons brein gaat het? Wat zijn de gevolgen? En kan je er iets tegen doen? HLN-wetenschapsjournalist Martijn Peters vroeg het aan wetenschapper Kenneth Vanbrabant. -
PREMIUM
Zo’n 40.000 Belgen leven met parkinson. Kunnen we de hersenaandoening ooit genezen?
De ziekte van Parkinson is een hersenaandoening die ongeveer 40.000 Belgen treft. Al decennialang buigen wetenschappers zich over de oorzaak van deze sluipende ziekte. Parkinson-expert professor Wim Vandenberghe (KU Leuven/UZ Leuven) werpt een blik op de laatste nieuwe studies en vertelt hoe dicht we bij een mogelijke remedie staan: “Ik ben hoopvol, maar realistisch.” -
-
PREMIUM
Hoe gevaarlijk zijn gebroken ribben zoals bij Wout Van Aert? Sportarts geeft uitleg over herstel en mogelijke gevolgen op lange termijn
-
PREMIUM
“In de operatiezaal staat een kast met kleppen in verschillende maten”: hoe ontstaat een hartklepaandoening en moet je altijd onder het mes?
Heb je last van hartkloppingen, pijn op de borst of gezwollen enkels? Mogelijk is een aandoening aan je hartklep de boosdoener. Wat kan een slecht werkende hartklep veroorzaken? Is een operatie altijd nodig? En kan je zelf iets doen om schade te voorkomen? Hartchirurg prof. dr. Bart Meuris (UZ Leuven): “Bij een biologische hartklep heb je meer vrijheid, maar die is minder duurzaam.” -
KIJK. Nederlandse Anita draagt al 11 jaar protheses na neusamputatie wegens zeldzame kanker: “Ik heb voorraad zomer- en winterexemplaren”
Nadat het nieuws uitbrak dat de Nederlandse presentatrice Dieuwertje Blok (66) haar neus moet laten amputeren door huidkanker, deelt Anita van der Linde haar ervaring. Zij onderging elf jaar geleden dezelfde operatie, omdat ze aan een zeldzame vorm van kanker leed. “Eerst hield ik me sterk wanneer ik in de spiegel keek, maar na een paar dagen brak ik volledig”, getuigt ze. Na een tijdje begon Anita met het dragen van neusprotheses en die komen voor in alle vormen en kleuren. “Per seizoen laat ik mijn neus opmeten, dan krijg ik een lichte neus voor de winter en een iets donkerdere neus voor in de zomer.” -
Er komen drie ziekenhuizen voor kinderkanker: bundeling van expertise moet leiden tot betere zorg
-
HLN Shop
“Gebruik er verschillende door elkaar”: podoloog geeft raad bij het kiezen van jouw perfecte wandelschoenen
-
PREMIUM
2,5 procent van de mannen heeft een ‘micropenis’: “Een goeie diagnose is alles, want in bepaalde gevallen kan je wel degelijk iets doen”
“It’s not the size of the ship but the motion of the ocean.” Het is een zinnetje dat uroloog dr. Piet Hoebeke (UZ Gent) frequent bovenhaalt bij bezorgde mannelijke patiënten. “Vaak is penisstress nergens voor nodig, maar toch komen er ook regelmatig mannen op consultatie die wél over een micropenis beschikken”, zegt hij. Wanneer spreken we officieel over een micropenis? Vormt dat gebrek aan lengte een probleem bij seks en vruchtbaarheid? En kan je er iets aan doen? -
Vier baby's overleden door kinkhoest in Nederland: aantal besmettingen vliegt omhoog
In februari en maart zijn in Nederland vier baby’s overleden ten gevolge van kinkhoest. Dat staat op de site van gezondheidsinstituut RIVM, meldt het Nederlandse persbureau ANP vrijdag. -
Genezingspercentage tuberculose in België is stuk lager dan wereldwijde gemiddelde
3 reacties
Resterende karakters 500
Log in en reageerPeter Janssen
Peter Janssen
rik lagrou