De discussie over de vertaling begon met een vraag van voorzitter Philippe Morandini over het verhoor dat de onderzoeksrechter in Brugge van Wesphael had afgenomen. Volgens de onderzoeksrechter verklaarde de ex-politicus in dat gesprek dat hij aan de telefoon in de hotelkamer de stem had herkend van O.D, met wie zijn vrouw Véronique Pirotton een affaire had.

De beschuldigde verklaarde maandag echter nog maar dat hij de geliefde van zijn vrouw nooit eerder gesproken had. De voorzitter was bij de pinken en wierp die tegenstelling voor de voeten van de beschuldigde. “Ik kende de stem niet, maar ik veronderstelde dat hij het was, want toen ik opnam, zij hij: ‘Bonjour, c’est ton grand méchant loup.’ (‘Hallo, het is je grote boze wolf’, red.) Ik herkende die bewoordingen uit de fameuze geparfumeerde liefdesbrief.”

Wesphael had het over een brief die hij eerder al eens had aangetroffen en waarvan Pirotton hem had gezegd dat hij van een stalker kwam. Samen dienden ze een klacht in de tegen de man, die een belangrijke getuige is in het proces, maar Pirotton ging later alleen terug naar de politie om te zeggen dat ze de briefschrijver nog graag zag.

Schuld van vertalers

De voorzitter richtte zich opnieuw tot de onderzoeksrechter, maar die bleef bij haar standpunt. “Hij zei wel degelijk dat hij de stem van O.D. had herkend”, herhaalde ze. Daarop richtte Wesphael zich op het werk van de vertalers.

“In de vertaling van de verhoren zie ik woorden die niet stroken met wat ik werkelijk gezegd heb. De vertaling is simpelweg lamentabel”, foeterde de beschuldigde. “Neem het woord ‘coup’. Dat woord heb ik nooit uitgesproken als ik het over de reanimatiepoging had. Er is een verschil tussen ‘gifle’ (te vertalen als oorveeg, klap, red) en ‘coup’ (te vertalen als slag, red).”

“Bijzonder kalm”

Eerder op de dag bleek ook al dat Bernard Wesphael “bijzonder kalm” was tijdens zijn eerste verhoor na de dood van zijn vrouw Véronique Pirotton. Dat heeft de agent die het verhoor afnam, dinsdag in Bergen gezegd. Opvallend: hoewel het volgens hem om een zelfdoding ging, vroeg Wesphael of hij voor een Franstalige rechtbank zou verschijnen.

Er zijn 21 uren aan verhoren met Wesphael op video opgenomen, maar die zullen tijdens het assisenproces niet afgespeeld worden. De voorzitter besliste dat de agenten het eerste verhoor mochten samenvatten. Uit die getuigenis bleek dat Wesphael bijzonder kalm was na zijn vrijheidsberoving.

Verhoor in Nederlands

“Hij stelde vragen over het feit dat het verhoor in het Nederlands genoteerd werd. Nadat ik hem de taalwet had uitgelegd en hem verduidelijkt had dat er een tolk kon komen, ging hij akkoord om verder te gaan met het verhoor”, getuigde de agent. “Hij vroeg zich ook af of hij zou verschijnen voor een Franstalige rechtbank. Hij hield in het begin van het onderzoek dus al rekening met het feit dat hij voor de rechtbank zou moeten komen, wat vreemd is als hij zelf zegt dat hij dacht dat ze zelfmoord had gepleegd.”

Tijdens de overbrenging naar de gevangenis in Brugge, toonde Wesphael volgens de agent geen emotie. “Zijn enige zorg was het feit dat hij geen sigaretten en geld bij zich had. Hij wilde weten of er een winkel was om sigaretten te halen en hoe hij aan geld kon geraken.”

Verdachte voicemailoproepOp het assisenproces van Bernard Wesphael in Bergen zijn de onderzoekers dinsdagnamiddag uitleg komen geven bij het onderzoek van de gsm's van de betrokkenen. Een oproep van beschuldigde Wesphael naar zijn voicemail op de avond van de feiten riep vragen op. Het antwoord van Wesphael was verwarrend.Op de avond van de dood van Véronique Pirotton, op 31 oktober 2013, is er om 21.28 uur een oproep geweest van het toestel van Wesphael naar zijn voicemail, zo verklaarde een agent die de telefoon onderzocht. Dat tijdstip roept vragen op. Ergens rond 20.40 uur zouden Wesphael en zijn stomdronken vrouw in de hotelkamer aangekomen zijn. De vrouw kreeg er volgens de oud-politicus "een crise", waarna Wesphael op het bed in slaap zou gevallen zijn. Toen hij wakker werd, trof hij zijn vrouw aan op de badkamervloer."Waarom hebt u dan om 21.28 uur naar uw voicemail gebeld?", vroeg rechtbankvoorzitter Philippe Morandini. Het antwoord van Wesphael was wat verwarrend. "Ik herinner me zelf niet dat ik naar mijn voicemail heb gebeld. Ik was heel erg moe. Het is wellicht een fout manoeuvre of een automatische oproep geweest", zei hij. De beschuldigde verduidelijkte ook nog dat hij een tweede gsm gebruikte, met name om naar het buitenland te bellen. Hij heeft immers een kind in Benin.Uit het sms-verkeer blijkt ook dat Véronique Pirotton eigenlijk niet wilde dat haar man haar zou komen vergezellen aan de kust, waar ze naartoe getrokken was "om uit te rusten". Toen Wesphael haar op 30 oktober, de dag voor de feiten, via sms duidelijk maakte dat hij ook naar Oostende wilde komen, antwoordde ze: "Neen. Om wat te doen?." Wesphael drong aan: "Ik wil bij je zijn."Tot slot blijkt dat er op 30 en 31 oktober 2013 herhaaldelijk contacten zijn geweest tussen Pirotton en haar minnaar, maar ook tussen Wesphael en die minnaar. Hij had zijn nummer zelfs in zijn eigen gsm opgeslagen. Wesphael kende de man van een liefdesbrief die hij eerder gevonden had en die duidelijk maakte dat Pirotton en de man seksuele betrekkingen hadden. Volgens Wesphael gaf zijn vrouw het nummer van haar minnaar zelf aan hem. "Ik had het nummer opgeslagen na haar zelfmoordpoging de 16de september."