Theo Francken heeft bloedhekel aan telefoneren: "Geen drama", zeggen psychiaters

Theo Francken doet al járen alles liever dan bellen. Toen hij nog op internaat zat, in het erg strenge Montfortcollege in Rotselaar, mocht hij één keer per week naar huis bellen maar hij deed het niet. Van maandag tot vrijdag je ouders niet zien, overleef je ook wel zónder te bellen, was de redenering. Op dat vlak is de staatssecretaris nog geen haar veranderd. In het Radio 2-programma 'De Rotonde' gaf hij het voorbije weekend toe dat hij telefonisch nog steeds niet goed bereikbaar is. “Ik bel helemaal niet graag. Wie me kent, weet dat. Als je me belt, neem ik toch niet op. Een bericht sturen, dat kan wel.”

"Ik vind dit geen belfobie", meent psychiater Dirk De Wachter (KU Leuven). "Ik vind dit eerder terughoudend omgaan met je telefoontoestel, wat een staatssecretaris eigenlijk wel moet doen. Het is pathologischer om altijd en overal bereikbaar te zijn, om tijdens vergaderingen voortdurend in de weer te zijn met sms'jes en en berichten op sociale media. Het gedrag van Francken kan adequaat zijn en is zeker geen symptoom dat opgenomen moet worden in de DSM-6, de classificatie van psychiatrische stoornissen. Hiervoor zou ik geen pillen voorschrijven of een andere behandeling geven."

"Los van partijpolitieke overwegingen is het ook zo Theo Francken functioneert in het leven en dát is wat telt. Van zijn hekel aan bellen zou ik dus zeker geen pathologie maken. Trouwens, ik veronderstel dat hij wel zal antwoorden als zijn geliefde of zijn kinderen hem dringend nodig hebben."