En toen waren ze nog met 50 bij de Homo Universalis: de 9 vragen die u zich stelt vanuit uw zetel

Kippen vangen, aardappelen schillen, scrabble spelen, een potje touwtrekken of een paar schoenen over een wasdraad smijten én hopen dat ze blijven hangen. Elke dag is er wel een opdracht die op het eerste gezicht poepsimpel lijkt, maar het niét is. Honderd kandidaten strijden voor de titel van Homo Universalis in "Iedereen beroemd", en elke dag tot midden juni valt er eentje af. (bekijk alvast hieronder een compilatie van 50 afvallers)

Heeft u zich ook al afgevraagd in welke hangar de opnames plaatsvinden? Hoe ze de kandidaten gevonden hebben? Of die godganse dagen non-stop opdrachten moeten doorspartelen? Wie bedenkt die spelletjes eigenlijk? En hoe Walter Grootaers zich niet kostelijk moet amuseren? We vroegen het aan Henk De Corte, eindredacteur van "Iedereen beroemd" én de spelleider ter plekke bij de Homo Universalis.    

Dat er ruimte nodig was om 100 mensen te laten strijden, en een hele crew te verzamelen, is logisch. Het werd een loods in Antwerpen. Een oude hangar van de NMBS aan het populaire Park Spoor Noord van 5.000 m² met industriële look.  

De oproep voor de kandidaten gebeurde via de Facebookpagina van "Iedereen beroemd", maar prijkte ook in kranten. Er kwamen 600 tot 700 reacties binnen. Ondanks de vele gegadigden was het puzzelen. Kandidaten moesten zich 16 dagen kunnen vrijmaken (geen sinecure) en tot in Antwerpen geraken. "Je voor al die opnamedagen kunnen vrijmaken, was in feite al de eerste opdracht van het spel", bedenkt De Corte zich.  

De opnames verlopen in weekends en in schoolvakanties, zodat het praktisch haalbaar is en vakantiedagen opnemen voor de werkende medemens tot een minimum wordt herleid. "Hoewel een student onder de kandidaten al gediscussieerd heeft met zijn professor over opnames in de krokusvakantie", lacht De Corte.

Per dag worden ongeveer zes opdrachten afgewerkt. "Een hels tempo. Zo hadden we eens op elf dagen tijd zeven draaidagen", legt De Corte uit. Maar het deert de deelnemers niet en ze zijn super gemotiveerd. "Na verloop van tijd ontstaan hechte vriendschappen en wordt er samen gecarpoold. Iemand uit West-Vlaanderen staat zelfs om 5.30 uur op om de trein te nemen richting Antwerpen. Sommigen blijven op eigen initiatief op hotel overnachten, één iemand komt met zijn camper."

De Homo Universalis werd bedacht door de mensen van "Iedereen beroemd" zelf op een van de brainstormsessies, en in elkaar gestoken deels door de makers van de Winkelkarquiz. "Iemand heeft een idee van "Hoe zot zou dees zijn?" en dan wordt erover nagedacht. Je moet de bugs dan uit het spel halen en opdrachten moeten te beoordelen zijn."

Die jury is "Iedereen beroemd" zelf, maar soms worden er externen bijgehaald.  Zo moesten de deelnemers op 2 februari hun beste tekenkunsten bovenhalen en een portret van een Romein tekenen. Maar wat is een slechte tekening? Uiteindelijk oordeelden enkele kinderen. Want de waarheid komt uit de kindermond. Ook zal er nog gedanst moeten worden. Dan zal choreografe Axana Ceulemans (K3, Def Dames Dope) jureren.

De variatie in opdrachten is groot. De Homo Universalis moet werkelijk van alle markten thuis zijn, zich niet alleen fysiek kunnen beredderen maar evengoed slim of een tikkeltje sluw zijn.

"We hadden eerst een lange lijst van 300 opdrachten, maar niet allemaal ter plekke doenbaar of moeilijk in beeld te krijgen. Ideeën doe je op via Google of van vroeger bij de jeugdbeweging. Kijkers en kandidaten komen soms met suggesties. Iemand tipte om de kandidaten eiwit te laten opkloppen en de kom met eiwit als test boven hun hoofd te laten houden. Maar wat als bij 20 mensen het eiwit niet stijf is en op hun hoofd valt? Wie is dan de verliezer", analyseert De Corte. Opdrachten verzinnen gebeurt dus niet op 1, 2, 3.

Nog een voorbeeld: "Een kast in elkaar steken heeft iedereen wel eens moeten doen bij een verhuizing. Dat was een geniaal idee! Maar de ene doet dat in twee handomdraaien, de andere in vier. En wat is dan het doorslaggevende element dat de kast goed in elkaar zit? Vandaar dat we iedereen een houten trapje in elkaar lieten knutselen. Iedereen moest er ook op gaan zitten. Wie door zijn trapje zakte én het traagst was, viel af (zie video hieronder)."

De stem die uit de speakers galmt, is een vertrouwde stem, die van zanger en presentator Walter Grootaers. Hij werd uitgenodigd met andere acteurs om een test af te leggen, en kwam als meest aangewezen persoon uit de bus. "Streng, maar met een knipoog", omschrijft De Corte zijn stem. "Dat vat ook de rubriek samen, het is een mix van serieux en onnozelheid." Grootaers leest in op de VRT. Zijn meest memorabele zin blijft "Tot nooit meer!", om een afvaller uit te zwaaien.

Geen televisie zonder muziek. De verliezer bij "vang de kip" werd naar buiten begeleid op de tonen van "Take me home, country roads" van John Denver. De muziek is vaak toepasselijk, vaak hilarisch schertsend. "Bij de eerste aflevering bedoelde de regisseur dat grappig, en we zijn dat blijven doen. We hebben een muzieklijst om uit te vissen. Hoe fouter het nummer, hoe beter eigenlijk", klinkt het met pretoogjes.

Steek een hoop onbekenden bij elkaar en er vormen zich vriendschappen. Tijdens het spel werd snel duidelijk dat kandidaten elkaar tips geven of helpen. "Er is véél solidariteit", ziet De Corte. "We hebben er een mind game tussengestoken. Er kan geld verdiend worden... en dan voel je het tactische naar boven komen. Er worden heuse complotten gesmeed."

Naarmate het spel vordert, worden de overwinningskansen groter. Dan zal de vriendelijke hulpvaardigheid wellicht moeten wijken voor strategische keuzes.  

De Homo Universalis wordt in het programma gedefinieerd als "de man of vrouw die álles kan". Dat moet met een korreltje zout genomen worden. Het stemde kandidaten ietwat zenuwachtig. De Corte vindt "diegene die in niks de slechtste is" een betere, leukere definitie. "Je hoeft de opdracht niet te winnen, nee, je moet gewoon zorgen dat je niet de laatste bent."

Wie alle opdrachten rustig wil herbekijken, kan dat op de site van Eén. Of probeer het hier zelf eens: